Skip to main content

Vaarwens 1285 op 07-02-2024

Startproblemen…1285 Marco van Castel 10

Een prachtig verslag van boots Anneke:
.
Vanochtend half tien klim ik over de reling om van binnenuit de loopplank neer te laten. (Het touwtje wilde niet loskomen). Kort daarna arriveert Onno ook en starten we de voorbereidingen. De rolstoel uit het vooronder halen. Dat bleek een klein wiebelig wagentje. “We hadden toch een veel betere?” Opnieuw naar beneden: nee dit is de enige. Het kussen past ook niet. ….dan ontdekken we de bedoelde rolstoel achter de stoelen… opnieuw naar beneden, wiebelige rolstoel terugzetten. Dan hebben we stoelen te kort. Weer naar beneden. Daar staan er nog een paar. O.o.o, we zijn net buurman en buurman. Dat belooft wat...
.
De telefoon gaat: Kaleigh - dochter van Marco - meldt dat ze er over tien minuten kan zijn. Dan gaat de koffiepot aan. De ambulance meldt wat vertraging. Het zal bijna elf uur worden. Marco komt vanaf Terneuzen, en dat is dus een lange rit. Onze jonge gasten Kaleigh en Stefan komen er aan met in de kinderwagen dochter Jazzlin. Heel bijzonder om zo’n piepklein mensje vandaag mee aan boord te hebben. Jazzlin is pas 8 weken oud en kijkt al pittig rond. Er kan zelfs al een lachje af. Ze heeft een autorit van twee uur achter de rug en is aan haar flesje toe. Papa Stefan en mama Kaleigh hebben alles bij zich en al gauw is het flesje op temperatuur, waarna Jazzlin genoeglijk haar flesje leeg zuigt.
.
Dan arriveert ook de ambulance en zijn we compleet. Marco heeft op de brancard een lange autorit achter de rug, samen met z’n vrouw Luzette. De rit is hem meegevallen. Hij kon goed naar buiten kijken en het wiebelen viel best mee.
Dan smaakt voor iedereen de koffie/thee goed en verwelkomt Onno iedereen met wat uitleg over het schip en het programma van de dag. De voorkeur gaat uit naar “ de Zaanse schans”. Daar zijn ze geen van allen ooit geweest.
.
Onderweg over het Noordzeekanaal komen we verschillende havens en grote zeeschepen tegen. Indrukwekkend. We vragen of Marco zelf ook een boot of schip heeft. Waar komt zijn belangstelling voor het water vandaan? In zijn werkzame leven is hij betonboorder geweest. Niets met schepen of water te maken. Maar een jaar of tien geleden leerde hij een vriend kennen met een binnenvaartschip. Daar voer hij verschillende keren met mee. Dat fascineerde hem, een heel andere wereld. Sindsdien heeft varen en het water een heel andere dimensie voor hem gekregen. Hij vindt het fantastisch dat deze dag door zijn dochter Kaleigh is georganiseerd. Zij zag in het hospice informatie over de stichting vaarwens liggen. En nu zij weten dat Marco niet heel lang meer bij hen zal zijn en alles wat kan zij nog samen willen beleven, heeft zij dit aangevraagd.
.
Het is mooi om te zien hoe Marco positief omgaat met zijn situatie. Zes jaar geleden kreeg hij de diagnose darmkanker. Hij is behandeld en na twee jaar leek hij beter. Maar helaas kwam de ziekte terug en bleek in december dat geen genezende behandeling meer mogelijk was. Dat was voor hem aanleiding om een ‘vier het leven feest’ te geven. Al zijn vrienden en familie waren uitgenodigd om samen van muziek, dansen en lekker eten te genieten. En nu heeft hij voor deze laatste fase in gedachten: er uit halen wat kan. Met een nuchtere acceptatie zegt hij ; “Het heeft geen zin je te verzetten”. Zo kan hij nu nog intens genieten van zijn kleindochtertje. Jazzlin ligt ook heel tevreden in zijn armen, een mooi gezicht. Ook heel dubbel voor Luzette. Intens blij met het kleine meisje en tegelijk verdriet om het komende afscheid.
.
Dan varen we over de Zaan en vertelt Onno ook van alles over de scheepvaart waar hij jarenlang ervaring in heeft. Ook de huizen die we voorbij varen hebben mooie verhalen: Het ‘goedjaarsend’ en de schilder Monet die hier woonde en mooie werken heeft gemaakt. De bruggen gaan voor ons open en de sluis is een belevenis. Dan komen de molens in zicht. Altijd weer een plaatje, en wat hebben we een mooi weer!! Gisteren nog windwaarschuwingen en vandaag is er het zonnetje en spiegelglad water. Dat is een uitnodiging om buiten op de brancard een sigaretje te roken. Marco geniet, van het zonnetje, uit de wind, zijn lieve familie bij zich…
.
We lunchen voordat onze gasten van boord gaan om de molen te bekijken. Dat is nog wel even een onderneming. Van de brancard in de rolstoel betekent een transfer met behulp van de tillift. Niettemin: dit is de dag dat Marco wil wat kan, meemaken. Dus met de brancard naar beneden, rolstoel naar beneden, tillift in positie gebracht en met behulp ook van de ambulancebroeder van de brancard in de rolstoel. Dat is toch best even fijn, zo in een andere positie, rechtop in de rolstoel. Onze gasten gaan de molen ‘het Jonge Schaap’ bekijken. Ook daar is alle tijd en aandacht voor hen. Terwijl zij genieten van veel nieuwe en interessante verhalen in de molen, maakt ik het schip weer aan kant, de afwas gedaan en het tafelkleed gewassen waarmee een ongelukje was geweest.
.
De dag vliegt voorbij. Wanneer onze gasten weer aan boord komen, is het bijna drie uur. Onno stelt voor nu toch maar rechtsomkeer te maken. De spoorbrug moet namelijk ook op tijd genomen worden. Dan blijkt dat ook de brugwachters met ons meeleven. Nog voordat Onno zich kan melden wordt hem al gevraagd door te varen, want de brug staat open en dan kan hij zo ook de spoorbrug meteen halen. Alles verloopt op rolletjes. Zo goed zelfs dat Onno voorstelt nog even de Mercuriushaven in te varen. Actie in de haven en er is veel te zien met grote zeeschepen. Het is de oude werkomgeving van Onno, waar hij ook mooie verhalen over kan vertellen. Hoe het vooral in de nacht een drukte van belang was en er ook allerlei ‘bijzondere’ activiteiten plaats vonden.
.
Inmiddels heeft Marco ook de boeken van Evert ingekeken. Prachtig vindt hij die. Graag koopt hij het boek ‘Als water zoenen waren’. Zo kan hij straks thuis nog nader kennis maken met de geschiedenis van vaarwens en nagenieten van deze mooie dag. Maar dan wordt het toch tijd om de Marinahaven te gaan opzoeken. Stefan neemt nog even het roer van het schip over. Hij vindt het heel mooi zo over het brede Noordzeekanaal te varen. Marco laat dit graag aan zijn schoonzoon over die er ook echt plezier in heeft. Een heel andere tak van sport dan zijn dagelijks leven in de techniek van internetbekabeling.
.
Na het aanmeren, maakt iedereen zich klaar om de lange terugweg aan te gaan. De ambulancebroeders zullen pas om een uur of half tien zelf thuis zijn. Jazzlin heeft nog een flesje gehad. Alle spulletjes gaan terug in de tas, jassen aan, nog een groepsfoto en dan lopen we naar de ambulance. Daar nemen we hartelijk afscheid van elkaar. Marco hoopt nog een poosje te mogen genieten van alles wat nog kan. We wensen hem en zijn lieve familie nog heel veel goeds en ook sterkte en moed toe. Zij hebben samen nog een intense tijd voor de boeg. Dochter Kaleigh gaat zeker regelmatig met Jazzlin naar haar moeder om samen naar het hospice te kunnen. Zo gaat iedereen ervoor om deze fase zo mooi mogelijk te maken. Onno en ik zwaaien hen uit. We genoten van deze fijne dag samen.
En die buurman en buurman… het is toch goed gekomen vandaag…
.
Vaarwel Marco
Auteur Vaarwens / Anneke
.
Met dank aan:
Dagschipper Onno en boots Anneke voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Naarden voor de gratis ligplaats van ons kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Marco van Castel 100
Marco van Castel 102
Marco van Castel 112
Marco van Castel 118
Marco van Castel 119
Marco van Castel 120
Marco van Castel 121
Marco van Castel 126
Marco van Castel 132
Marco van Castel 135
Marco van Castel 140
Marco van Castel 142
Marco van Castel 143
Marco van Castel 149
Marco van Castel 150
Marco van Castel 152
Marco van Castel 155
Marco van Castel 168
Marco van Castel 178
Marco van Castel 179


Reactie broer Eddie
Nogmaals dank voor de geweldige dag! Het is een hele mooie en waardevolle herinnering. Zowel onze moeder als ikzelf (broer van Marco) hebben inmiddels een donatie overgemaakt om jullie goede en mooie werk te ondersteunen.

Reactie dochter Amy

Dank je wel voor het mooie verslag en de foto's! We hebben echt enorm genoten van de dag. Jullie doen echt prachtig werk, ga zo door!!