Een laatste vaardag…
Vandaag was Marijke (65 jaar) onze gast. Ze is 46 jaar getrouwd met Hans die door alles heen haar steun en toeverlaat is. Daarom kon Hans natuurlijk niet ontbreken op deze dag. Ook haar 15 jaar oudere zus Thea en haar man Lex waren van de partij en haar schoonzus Edwina met haar man Peter. En natuurlijk Ron, een vriend, die zelf als vrijwilliger bij Stichting Vaarwens werkt.
.
Een mooi verslag van boots/schipper Ariena:
.
Marijke ging afgelopen september naar de dokter omdat ze last van haar schouder had, helemaal niet rekening ermee gehouden dat ze daarna in die afgrijselijke molen kwam, waarbij je te horen krijgt dat je uitgezaaide longkanker hebt. En dat terwijl je je hele leven niet gerookt of gedronken hebt. In oktober kreeg ze te horen dat ze uitbehandeld was, o… wat is het daarna toch snel achteruit gegaan. Drie weken geleden moest ze zelfs bij haar liefste maatje en man weg naar een hospice omdat het thuis verzorgen gewoon niet meer ging.
.
Omdat Marijke zelf niet meer kon lopen, werd ze gebracht met de Wens Ambulance, waarbij we vandaag twee gasten extra hadden, Manon en Karin. Om 10:45 belde Manon dat ze over 10 minuten zouden arriveren. Dus even de koffie aan zetten en ja hoor daar kwam de wens ambulance voorrijden. Met z’n zessen kwamen ze uit de ambulance, wel zo gezellig voor Marijke. En met een auto erachteraan de overige drie. Even een gepuzzel hoe de brancard het mooiste plekje kon krijgen, want deze dag was voor Marijke en iedereen gunde haar het beste.
.
In de ambulance had Marijke al gezegd dat ze heel graag naar de Zaanse schans wil, omdat ze daar allemaal toch een beetje vandaag kwamen. Of mocht ik dat nu helemaal niet zeggen want Koog aan de Zaan is toch echt wel 12 km weg van Purmerend😊. Dus naar één kopje koffie of waren het er toch twee, want er waren echte koffie leuten bij. Daarna hebben we los gemaakt en zijn richting de Zaanse Schans gevaren.
Onder de vaart kwamen vele verhalen van vroegen naar boven. Want Edwina was haar schoolvriendin en heeft haar gekoppeld aan haar broer Peter zodat ze schoonzussen werden. Marijke en Thea kwamen uit een groot gezin en hun oudste zus was al 90 jaar. Het was gezellig, Marijke lag op een iets verhoogde brancard en kon daardoor ook een beetje naar buiten kijken.
.
Bij de Zaanse schans aangekomen, gingen ze de wal op om de molen te bekijken, behalve Marijke en Lex, die vonden het wel prima om gewoon lekker aan boord te blijven. Ondertussen maakte ik de lunch klaar met hulp van Manon en Karin. Dat ging lekker snel en dat was maar goed ook, want de rest kwamen al weer snel terug. Tja, wat wil je ook als je met z’n allen zo dichtbij woont, dan weet je het allemaal wel.
Wat is het toch gezellig om met z’n grote groep om één tafel te zitten en te genieten van een heerlijke lunch.
.
Na de lunch is Marijke in de rolstoel gaan zitten, want dan kon ze toch nog iets gezelliger bij iedereen aan tafel zitten. Je zag dat het Marijke veel energie koste om recht overeind te zitten en omhoog te kijken. Toen ik vroeg of ze er wel van genoot zei ze; “zeker wel, ik geniet ervan om zo allemaal bij elkaar te zijn. Hans bevestigde dit omdat hij haar meerdere keren had zien glimlachen.
Om 16:00 uur kwamen we weer aan bij Amsterdam Marina. Het was mooie dag die afgesloten werd door toch een klein traantje van geluk…
Wij wensen jullie heel veel sterkte met elkaar in deze laatste fase van deze verschrikkelijke ziekte.
Heel veel liefs John en Ariena.
Vaarwel Marijke
Auteur Vaarwens / Ariena
Marijke: † 03-07-2024
Reactie van zus Thea en zwager Lex:
Graag wil even reageren op de vaarwens Marijke de Koning.
Om kwart voor tien vertrokken wij van af de hospice, drie personen konden mee rijden met de ambulance dat waren mijn vrouw Thea en de zus van Hans, Edwina en de verpleegkundige Manon die zaten bij Marijke en ik kon plaatsnemen voorin bij Karin. Er werdt rustig gereden om zo min hogelijk hobbels te krijgen want elk beweging doet Marijke pijn.
Hans de man van Marijke ging met de auto daar bij zaten ook Peter de man van Edwina en een kennis van Hans Ron die ook div.klussen doet voor de Stichting vaarwensen. Op naar de Zaanse Schans, om 10:45 kwamen daar aan.
We werden al op gewacht door John en Ariena die hartelijk verwelkomde en zij dat de koffie al klaar stond. Marijke werd door Manon en Karin op de brancard behendig over de stijger aanboort van boot gebracht. Toe was er koffie met lekkere koekjes en vertelde John dat we gingen vertrekken richting houtzaag molen Het Jonge Schaap.
Na het bezoek van de molen kregen een heerlijke lunch voor geschoteld die tijden het bezoek aan de molen was klaargemaakt door Ariena, Manon en Karin.
Daarna zijn we nog een eindje gaan varen een toen terug naar de haven in Amsterdam.
De aanleiding van deze dag is droevig, maar de dag zelf was geweldig. De in zet van alle medewerkers was overweldig, liefde en begrip vol.
Dit alle maal heeft mijn vrouw en ik doen besluiten om een donatie te storten naar uw stichting van €150, Nogmaal veel dankbaarheid en respect voor deze geweldige ervaring voor de mensen die dit mogelijk hebben gemaakt.
Hartelijk namens,
Thea en Lex Kriger
Met dank aan:
Schippersechtpaar John en Ariena voor hun inzet
Wensambulance Noord Holland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Naarden voor het faciliteren van ons kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
