Vaarwens 1447 op 16-02-2025
Goud op Zout
De zon schijnt deze morgen en het is vroeg en koud als de bemanning voor vandaag aan boord van Ms Vaarwens komt.
Het schip wordt in gereedheid gebracht voor onze gasten vandaag, die om kwart over tien, half elf bij de boot verwacht worden. Een zondagse file (???) en dat al zo vroeg op de A2 bij Utrecht maakt dat onze jarige gast Cor (geb. 1946) en zijn vrouw Adri in de Brabantse Ambulance, bestuurd door Carlo en verpleegkundige Mieke, pas tegen elf uur bij de Vaarwens aankomen. In hun kielzog de auto met Cor zijn zus Hennie en zoon Sendo met zijn vrouw Angela.
Mieke heeft 6 warmte pakken extra meegebracht, want het zal vast niet zo warm zijn onder de tent was de gedachte, maar ons advies luidt laat die maar lekker in de auto, het is heerlijk warm op ons schip. Nog even een sanitaire stop en daarna gauw aan boord.
Het is al laat en dus is mijn eerste vraag (naar aanleiding van de ons verstrekte informatie) waar Cor precies heen wil en wat daar de achtergrond voor is. Cor had als jongeman gevaren op de grote vaart en wil nog heel graag een keer echt het zoute water op. Rap wordt de brancard met onze Cor op het liftplateau naast de schipper gezet en los zijn we, alle andere dingen komen later. Al varende voorziet Pam ons van heerlijke koffie en soesjes. De tassen gaan open en er komen slingers en feesthoedjes uit. Op de feesthoedjes komt de naam van degene die er onder zit. Wat een uitkomst, we kunnen gelijk makkelijk onthouden hoe iedereen heet!
Bekende toepasselijke liedjes worden ingezet en de toon voor de dag is duidelijk. We hebben een schip met gezellige Brabanders aan boord.
Al maanden geleden kwam het plan om deze wens van Cor in vervulling te laten gaan, “nog eenmaal het zoute water op”. Het hoefde niet meteen, maar als het kan wel graag op 16 februari, want dan wordt Cor 79 jaar! Cor heeft een herseninfarct gehad en het vasthouden van het heden wordt steeds lastiger, terwijl belevenissen uit het (verre) verleden vaak duidelijker naar voren komen.
In zijn jonge jaren stapte Cor aan boord van schepen van de Rotterdamse Scheepvaartmaatschappij en bevoer als matroos de wereldzeeën. Het mooiste heeft hij het in het verre oosten gevonden; Thailand, Maleisië, Indonesië, China en Japan. Later aan de wal werkte hij ook veel buiten en wilde hij altijd met zijn handen bezig zijn. Vandaar zijn wens richting IJmuiden, maar zoals blijkt na enig doorvragen, door de sluis naar buiten en dan heel even terug kijken; daar ligt Nederland!
Aan boord inmiddels geanimeerde gesprekken en er wordt veel gelachten en misschien het hardst, maar zeker wel het meest en zachtjes door Cor. Schipper Frouk heeft de “reis” voorbereid en van de week al contact gehad met bekenden werkzaam op de sluis in IJmuiden. Een klein bevestigend telefoontje als we onderweg zijn en alles loopt gesmeerd; aangemeld voor de sluis, fotograaf op de kade en de sluis staat klaar om ons te schutten. Een haast Royale ontvangst. Omdat het best een stuk varen is naar IJmuiden en de gasten vroeg van huis vertrokken waren serveert Pam de lunch al varend klaargemaakt en “wandelend”. Dank Mieke voor je hulp hierbij!
Gelaafd en verkwikt varen we de sluis weer uit, voor de zekerheid alle afwas maar even beneden in de gootsteen, afwassen kan straks wel op de terugweg, eerst genieten van waar we voor gekomen zijn. Ms Vaarwens kiest zee! En Cor? Genieten met kapitalen is niet voldoende, zegt u maar rustig genieten en dan gespeld met chocoladeletters! Een hele rustige zee, een stralend blauwe lucht met een prachtige zon en aan boord een gast die niet kan stoppen met stralen.
Als schipper heb je oren en ogen van voor en van achter en ik zie opeens met hele grote snelheid een tender naderen van Service IJmuiden, en dan is het vaartuig al naast ons en kan ik nog net roepen houd je vast! Met een bloedvaart stuift dit schip, met achter zich een enorme hekgolf, ons van vlakbij voorbij en maken we een enorme schuiver. Er vliegt van alles op de vloer en het was gelijk een enorme puinhoop. Cor op de brancard lacht en lacht en geniet; dit vindt hij prachtig! Gelukkig is het alleen maar een puinbak binnen en kunnen we alles weer opruimen, niets stuk, niemand gevallen of zich bezeerd! Je moet maar haast hebben om naar je windmolenpark te gaan!
We genieten een moment buiten met naar het zuiden Zandvoort en naar het noorden Egmond. Bij het aanlopen van de haven van IJmuiden “varen we beide lichten in elkaar” en maken nog een klein rondje langs de vissersschepen en de Reddingmaatschappij en melden ons vervolgens weer voor de schutting naar binnen. De fotograaf op de kade van de sluis op de heenweg heeft inmiddels plaatsgenomen achter de desk om de sluis te bedienen en schut ons weer veilig van zout- naar brakwater.
Zoon Sendo neemt het roer van mij over, Pam verziet ons van een hapje en een drankje en zo keren we aan het eind van de middag terug aan onze steiger in de marina.
We nemen afscheid van deze lieve warme familie, alsof we terugkomen van een weekje overzee naar Engeland.
De ambulance heeft geduldig op onze terugkeer staan wachten en met een voldaan gevoel nemen we afscheid van deze lieve warme familie. Wij danken jullie voor de openhartige verhalen uit jullie leven en het delen hiervan met ons.
Cor blijf vooral genieten van al het moois dat je meemaakte; We beleefden met elkaar een dag van goud op het zout!
Vaarwel Cor
Auteur Vaarwens / Frouk
Reactie van onze vaargasten:
Mijn vaders wens was om nog een dagje op de zee door te brengen. Deze wens werd kenbaar gemaakt aan stichting Wens ambulance Noord-Brabant, zij wisten hier wel raad mee en hebben contact gezocht met stichting Vaarwens. Voor mij bleef het organiseren van deze dag bij af en toe een telefoontje en wat gegevens door sturen en dat was wel. Wat de kanjers van beide stichtingen georganiseerd hebben 'gaat alle verwachting te boven. Wij hebben zo'n geweldig mooie zorgeloze dag mogen ervaren dat is werkelijk waar niet in woorden te omschrijven. We werden al vroeg opgehaald met de ambulance, omdat er een flinke rit aan zat te komen. bij aankomst in de haven zagen wij als gasten weer 2 nieuwe vrijwilligers aan komen lopen om ons te verwelkomen. Ze begonnen gelijk met mijn vader over zijn tijd op zee, waardoor mijn pa vergeten was dat wij er ook bij waren. zijn wens om echt de zee op te gaan bleek nog best een dingetje ,omdat we daarvoor eerst bijna 2 uur naar IJmuiden moesten varen om daar door de zeesluis te kunnen en pa de zeelten lucht te laten opsnuiven. Geen wens te gek zo blijkt maar weer, want zonder te aarzelen werd de boot gestart voor deze mooie tocht!! onze schipper Frouk heeft ons al varend uitleg gegeven over het verloop van de dag en ondertussen werden we voorzien van een heerlijk bakje koffie door bootsvrouw Pam. Deze 2 scheepsvrouwen samen met de Mieke en Carlo van de wensambulance hebben deze dag laten blijken hoe groot een mensenhart kan zijn. dat onze boot niet is gezonken met zo veel liefde aan boord is op zich best bijzonder. 2 uur varen tot aan de sluis bij IJmuiden, Frouk had al wat telefoontjes gepleegd zodat we zonder oponthoud de sluis in konden en daar mijn vaders wens in vervulling konden laten gaan. Ondertussen Hadden Pam en Mieke voor een heerlijke lunch gezorgd en werd de dubbelrol van onze chauffeur Carlo ook duidelijk in zijn spaarzame vrijetijd was hij ook al fotograaf. Heel de tocht had hij al tevreden liggen genieten van even lekker op het water te mogen zijn, maar de uiteindelijke tocht op de zee was zoals zijn gezicht liet lezen "ongelofelijk mooi". Om de dag compleet te maken mochten wij op zee nog meemaken wat deining in houdt en dat was voor Pa de werkelijke kers op de taart. wij waren in lichte paniek maar pa was helemaal in zijn element. terug de sluis in en de terugvaart werd ingezet. Deze 2 uur werden gevuld met goede gespreken en het delen van maritieme informatie door onze schippers. erg informatief en bijzonder om Nederland en de waterwereld vanaf deze kant mee te mogen maken. zoals aan alles komt een einde zo ook aan onze prachtige dag . De laatste alinea willen wij weiden om onze dank kenbaar te maken. Werkelijk alles aan deze dag klopte ,van begin tot einde heeft mijn vader 100%genoten door alles wat jullie voor ons betekend hebben. Het is zo verschrikkelijk mooi wat jullie voor ons georganiseerd hebben en de warmte, liefde en betrokkenheid van Mieke,Carlo,Frouk en Pamela is onbeschrijfbaar. we hadden een mooie dag verwacht ,maar deze dag mag in goud verpakt worden en met een paar diamanten versierd worden. Jullie mogen alle 4 iedere dag weer in de spiegel kijken en trots zijn op de persoon die jullie zien. Een hele diepe buiging en waardering voor alles en iedereen die'' mijn vader zijn mooiste verjaardag mogelijk hebben gemaakt.'
liefs Angela, Adrie, Hennie en Sendo
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Pam voor hun inzet
Stichting Vaarwens voor het plannen van deze vaardag
Stichting Wensambulance Brabant voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Naarden voor de ligplaats van het kantoor
Boots Pam die de catering aan boord heeft verzorgd en gesponsord
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor parkeerplaatsen vrijwilligers
De Sluizen in IJmuiden voor een vlotte schutting in de Zuidersluis
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
