Vaardag 012 op 12-10-2008
Een prachtige tweede Pinksterdag!
De ziekte Cystic Fibrosis is slecht behandelbaar en velen hebben een slechte levensverwachting. We kregen het verzoek van de Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting (NCFS) met of we dit jaar met een aantal patiënten/jongeren die bij hun aangesloten zijn wilden gaan varen. Ze hebben namelijk een prijsvraag gehouden en de prijs voor de winnaars is een dagje varen met Stichting Vaarwens. Tamara was ook onze gaste.Sterkte dappera Tamara
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
WSV de Zuiderzee voor de ligplaats
het verslag van Tamara:
Het was een warme maandag.
Tweede Pinksterdag 2008. Het weer was perfect voor een boottochtje. Laat ik er nou net eentje gewonnen hebben in een prijsvraag van de NCFS! We (Rick, ik, Papa, Mama, Judith, Suzanne, Myriam, Harry en mijn grootouders) vertrokken ‘s ochtends vroeg, om half negen vanuit Deventer aangezien we om tien uur in Amsterdam – Schellingwoude moesten zijn. Daar aangekomen zagen we boot al van ver liggen, vanwege zijn opvallende gele kleur. De eigenaren van de boot stonden ons al op te wachten. Op het achterdek hadden ze al een aantal stoelen klaargezet, en de tafel stond vol met heerlijke dingen zoals verse koffie, thee en cake. Eerst werd er uitgelegd waar we die dag heen zouden varen, en wat we daar zouden doen en al snel konden we vertrekken. De tocht zou in totaal ongeveer 4 a 5 uur duren, waarvan we er 1 in Volendam zouden doorbrengen. De heenweg was wat fris door de tegenwind, maar als je voor op het dek lag, in de zon was daar niet veel van te merken.Het is een wonder dat we heelhuids zijn aangekomen
Onderweg werd de schipper nog “afgelost” door resp. Rick, ik, Suzanne en mijn Opa. Het is een wonder dat we heelhuids zijn aangekomen. Tijdens het besturen van de boot kwamen we er ook achter hoe de microfoon werkte. Mijn oma maakte hier van gebruik door de hele boot op een humoristische wijze te entertainen. Ze kan namelijk erg goed vertellen. In Volendam aangekomen kregen we eerst een lunch. Twee schalen vol broodjes ham en kaas, liefdevol besmeerd door Harry en Rick. (Daar heb je nog eens wat aan, aan zulke vriendjesJ). Daarna was het natuurlijk tijd voor de foto in Volendamse klederdracht. Na nog even in Volendam te hebben rondgedoold, en Judith winkel na winkel afliep om een souvenir voor haar verzameling te vinden (zoals een echte toerist betaamt). We hebben ook nog een ijsje gehaald, die viel wat (behoorlijk) tegen.Op de terugweg hadden we wind mee, daardoor was het heel warm en hadden we veel last van kleine vliegjes. Wij gingen in de tegenaanval met de “tuin”slang en hebben op drastische wijze het dek en onszelf schoongespoten.
We willen Evert en Inge heel erg bedanken voor deze geweldige dag en een prachtige tocht en de NCFS voor deze mogelijkheid!
Terug in Schellingwoude hebben we nog een half uurtje nagepraat. Toen was het toch echt tijd om weer naar huis te gaan! Het was ontzettend gezellig, en we hebben heel erg geluk gehad met het weer! Dit is zeker voor een herhaling vatbaar als het enigszins kan!
Groetjes Tamara.