Vaardag 011 op 07-05-2008
Lydia haar vaarwens...
Lydia heeft kanker en is al tijden onder behandeling. Ze komt er weinig uit en vanwege haar alleenstaande sistuatie zit ze ook niet zo ruim bij kas. Een dagje er uit met- en voor haar elf jarige zoontje zou voor haar een zegen zijn. Vandaag ging ze mee en ze trof een prachtdag.Vaarwel lieve Lydia
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
WSV de Zuiderzee voor de ligplaats
Het verhaal, geschreven door de 11 jarige Ian die met zijn zieke moeder en familie met ons een vaartocht heeft gemaakt.
Hallo Inge en Evert,
Hier een brief van Ian en mijn moeder Lydia. Woensdag 7 mei ben ik zelf met mijn moeder, broer, 3 tante`s, neef en een begeleider een hele dag weg geweest op een boot(meander V). De reden was dat mijn moeder borstkanker heeft met uitzaaiingen en door de vele pijn niet lang meer kan lopen.Op de heenweg mocht ik zelf en mijn broer ook even varen. Dat was echt vetcool!
Wij werden gebeld of wij het leuk vonden om een dagje te varen met familie en/of vrienden. Dat leek ons erg leuk. Dus wij zeiden gelijk ja gaaf! Om half elf vaarden wij bij de oranjesluizen weg. De verrassing was dat we naar Volendam gingen. Op de boot was alles van top tot teen verzorgd. Koffie, thee, broodjes, limonade, snackzoutjes en fruit. Ook was alles binnen bereik. Op de heenweg mocht ik zelf en mijn broer ook even varen. Dat was echt vetcool! Aangekomen in Volendam gingen we eerst even een broodje eten en daarna hadden ze een verrassing. Er werd van ons een volendamse foto gemaakt in klederdracht. Onze dag kon toen echt niet meer stuk, echt onvergetelijk! Daarna nog even op de kade gelopen met zijn allen en zijn we na ongeveer 1 uur weer op de boot gegaan voor de terugreis. Die dag hadden we ook erg mooi weer! Dus ook op het water was veel te zien, onder anderen zeilboten. Rond half 5 waren weer in de haven, erg moe en terugkijkend op een dag die ik zelf mijn moeder en familie niet gauw zullen vergeten zijn we naar huis gegaan. Inge en Evert nog hartelijk bedankt voor deze bijzondere dag die jullie samen toch als vrijwilligers voor zieke mensen geven met hun familie. Misschien tot ziens en een dikke knuffel van mij mijn moeder en mijn familie!
De Mazzel Ian.