Vaarwens 464 op 19-4-2017
Varen op de valreep...
Een oud varensman ligt in het hospice te wachten op... en dan biedt zich de mogelijkheid aan in Stichting Vaarwens om nog éénmaal het water op te gaan! Cornelis leeft op en de aanvraag wordt in werking gezet. Er is wel een probleem... zijn twee volwassen zoons en een gehandicapte van een van hen, moeten ook mee. Ze is rolstoel gebonden...
Sterkte lieve familie.
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
Stichting Ambulance Wens Nederland voor verzorging en vervoer.
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid
Oranjesluizen Amsterdam voor de spoedschutting
Vaarvrijwilligers Corrie en Tineke
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een oud varensman ligt in het hospice te wachten op... en dan biedt zich de mogelijkheid aan in Stichting Vaarwens om nog éénmaal het water op te gaan! Cornelis leeft op en de aanvraag wordt in werking gezet. Er is wel een probleem... zijn twee volwassen zoons en een gehandicapte van een van hen, moeten ook mee. Ze is rolstoel gebonden...
We gaan de uitdaging gewoon aan!!
De zon schijnt en de wind heeft haar rust gevonden, maar het is koud! De ambulance komt de haven van de KNZ&RV in Muiden op rijden, gevolgd door een grote rolstoelbus. We zien oud varensman Cornelis op de brancard in de ambu liggen en schrikken een beetje van zijn conditie. Cornelis was vanmorgen dermate slecht, dat hij er eigenlijk vanaf wilde zien, maar de aantrekkingskracht van het water besloot hem toch de dag aan te gaan.
Toch fluistert hij zachtjes tegen Evert; “Zou ik nog even kunnen varen?”
Evert verzekert Cornelis dat hij hem graag nog even achter het roer ziet zitten, maar heeft twijfels bij de sterkt verzwakte man.
Uit de rolstoelbus komen twee grote zoons met een zwaar gehandicapte vriendin... Ook zij moeten mee en de stuurhut in! Evert bouwt de lift twee keer om van brancardlift naar rolstoellift en krijgt het voor elkaar om iedereen boven te krijgen en een zo comfortabel mogelijk plekje aan boord te geven. Een welkom, koffie, koek en gezelligheid. De trossen gaan los en we kiezen het ruime sop. Evert vertelt over Pampus, scheepskamelen, Amsterdam en over vroeger tijden, terwijl vrijwilligsters Connie en Tineke zorgen voor de inwendige mens. Iedereen hangt aan zijn lippen en de sfeer is goed. Ondertussen gaat Cornelis gestaag achteruit... Verpleegster Ilse zorgt lief, maar Cornelis is moe.... Te moe om te genieten van wat er om hem heen gebeurt.
Als we na de lunch over het IJ varen, zegt Cornelis resoluut; “Mag ik naar huis? Ik ben zoooo moe!”
We begrijpen het volledig en hebben er zo onze gedachten bij...
We vragen een spoedschutting aan bij de Oranjesluizen en varen even later met flinke vaart terug naar Muiden.
We nemen afscheid van de moedige varensman, die op de valreep nog graag éénmaal wilde varen, maar het niet meer kon....
Vaarwel Cornelis.Sterkte lieve familie.
Auteur Vaarwens
Met dank aan:
Stichting Ambulance Wens Nederland voor verzorging en vervoer.
KNZ&RV voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid
Oranjesluizen Amsterdam voor de spoedschutting
Vaarvrijwilligers Corrie en Tineke
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
