Vaarwens 574 op 29-6-2018
De dubbele dag van de lach (en de traan…)
Er komt een intakeformulier binnen en bij de vraag hoeveel spoed er bij de wens is, staat: ‘Er is sprake van een progressieve vorm van ALS. Verslechtering gaat redelijk snel!’
Inge zoekt de eerstvolgende openstaande vaardag in de drukke agenda, maakt de afspraak, vindt vaarvrijwilligers en vervolgens namen we vandaag wederom een veel te jong medemens (58 jaar) een dag mee aan boord, die weet dat ze het van de fnuikende ziekte zal gaan verliezen…
-
Het is volop zomer en de temperaturen liepen de afgelopen dagen al flink op. Ook vandaag wordt het weer warm, dus een perfecte dag om op het water te vertoeven. Margriet begon al vroeg de rit vanuit Meppel naar Monnickendam met de rolstoeltaxi, gevolgd door haar naasten. Als de auto open gaat, zien we de lieve Margriet hulpeloos zitten en haar enige communicatiemogelijkheid is haar laserbril en een letterkaart. Evert grapt om het ijs te breken en er volgt een letterlijk en figuurlijk warm welkom.
-
Margriet wordt aan boord gereden, er is koffie, er is koek en er is Evert, die een poging doet om zoals gewoonlijk zijn welkomstwoordje te doen, maar gezelligheid is troef en er wordt hartelijk gelachen en gedeeld. Het is vandaag een feestje met een dubbel gevoel, want het is Margriet en Wim hun 11 jarige trouwdag. Iedereen viert, heeft schik en de grappen en grollen vliegen door de kuip. Margriet lacht volop en krijgt het soms even benauwd, maar even later staat de moedige vastberaden glimlach weer op haar gezicht.
-
De trossen gaan los en we scharrelen over de Gouwzee. Trees (ver)zorgt, Ton fotografeert en animeert en Evert kletst met Margriet en haar naasten. Het voltallige gezelschap geniet en is even ontzorgd, en dat is ook wel nodig. Margriet heeft 24/7 zorg nodig en haar naasten doen dat met liefde en verve, maar het kost veel energie. Ook voor hen en zeker Margriet haar lieve man Wim, die nauwelijks een seconde van haar zijde wijkt is een dagje uit een weldaad. Af en toe klateren de lachsalvo’s door het schip, maar ook rolt er met grote regelmaat de dikke traan, want het is vandaag allemaal zo dubbel…
-
Volendam: Margriet grijpt de mogelijkheid om samen nog één keer in kostuum op de foto te gaan met beide handen aan. Eerst genieten we van de heerlijke lunch, door Trees en Ton bereidt en dan gaan we de wal op. Bij de fotograaf is het lachen en huilen, want het ligt allemaal zo dicht bij elkaar… Het resultaat is een prachtige fotoreportage, die nog vaak het netvlies zal passeren…
-
We varen nog een rondje langs de vuurtoren en Thijs maakt wederom een mooie fotoshoot van de Meander V met haar vrolijke, maar emotionele lading. Beurtelings zitten haar man Wim en zoon Jaap aan het roer en sturen onder begeleiding van Ton (een echte registerloods) de Meander V terug naar Monnickendam. Daar volgt het onverbiddelijke afscheid en we hebben het er allen moeilijk mee. Met respect voor de kracht van deze fantastische moedige vrouw, die haar plan al lang heeft getrokken, zeggen we met een dikke knuffel en een bewogen traan dag…
Vaarwel lieve Margriet
Auteur Vaarwens.
Margriet: † 3-11-2018
Met dank aan:
Jachthaven Waterland voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Fotograaf Zwarthoed voor de foto
Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de catering
Thijs voor de geweldige foto’s
Vaarvrijwilligers Trees en Ton voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten.
