Skip to main content

We hebben in 2019 gevaren op:

Vaarwens 658 op 27-6-2019

Matroos aan boord…658 Ron 10
-
Sportief en hardwerkend met een eigen bedrijf, iedere morgen zwemmen in zee, dan hardlopend naar huis, tijdig besluiten te stoppen met werken, dan van het najaar van het leven genieten, totdat je merkt dat er dingetjes gaan uitvallen, je dikke teen blijft in het zand steken, er verschijnen steeds meer van dit soort eigenaardigheidjes, je gaat maar eens naar de dokter! Dan blijkt dat je bent getroffen door de zeer agressieve, onbehandelbare, dodelijk spierziekte ALS… Ron gaat hard achteruit en komt op de revalidatie van het ziekenhuis in contact met de maatschappelijk werkster. Ze weet Ron zijn onzekere voorland en oppert dat hij nog een keer gaat varen. Hij krijgt een folder mee en er wordt een intakeformulier ingevuld, waarna Inge aan de slag gaat.
-
Het waait hard, maar de zon schijnt en de temperatuur is goed. Hij zit alleen in de verkeerde hoek, want als hij uit het noordwesten komt, is het slingeren aan lagerwal en we kunnen niet naar de - zo populaire - vuurtoren. Onze vriend Thijs is vandaag jarig en we zouden hem graag een bezoekje brengen, maar dat gaat nu vanwege de windrichting niet lukken. Enfin… er is genoeg te bevaren, dus wijzigen we de plannen.
-
Vrijwilligers Paula en Sido staan klaar en de koffiepot pruttelt als het gezelschap op de haven aankomt. Iedereen is in goede moed en even later helpen we Ron de stuurhut in. Na een ware tour de force, zit hij comfortabel bij Evert op de bank in de stuurhut, geflankeerd door zijn lieve echtgenote Annemarie en vier vrienden. Evert geeft uitleg over schip en historie en hij heeft een gewillig oor. “Ron was ook matroos bij Wagenborg!” lacht Annemarie.
“Ja, maar na een week roest bikken op een coaster had ik het wel gezien hoor, en ik werd ook nog zeeziek!” lacht Ron.
-
We gaan varen en genieten van alles wat ons ten deel valt. We gaan na de lunch Volendam in en maken een foto met het gezelschap in klederdracht, we scharrelen de Gouwzee af en slingeren met een (nog steeds) stevige noordenwind naar de vuurtoren. Thijs is jarig, Thijs maakt foto’s, Thijs stuurt ze via de mail… wat een topper! “Gefeliciteerd Thijs”, roepen de gasten vanaf het voordek!
-
We beginnen de terugreis en verzamelen foto’s van de dag. Er zijn heel wat herinneringen geschoten en Ron heeft er thuis een flinke klus aan om alles uit te zoeken. Na een flinke krachtsinspanning helpen we de onfortuinlijke sportieve ondernemer weer in de rolstoel en brengen hem naar de auto.
“ALS patiënten mogen een keer per jaar mee Ron!” fluistert Evert hem toe als we aanstalten maken om hem in de auto te zetten. “Indien nodig halen we je met de ambulance!”
Ron huilt zachtjes en hij zou niets liever willen, maar de ziekte sluipt voort. Alles is onzeker, alles is onbestendig, alles is onvoorspelbaar…
“Ik ga er in elk geval wel voor!” zegt hij geëmotioneerd, maar vastberaden…
-
Sterkte dappere Ron
Auteur Vaarwens.
-
dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Thijs voor de mooie foto’s
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Photo Volendam voor de prachtige herinnering in kostuum
Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de gedeeltelijke lunch
Vaarvrijwilligers Paula en Sido voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten..

Ron 15
Ron 16
Ron 17
Ron 18
Ron 19
Ron 20
Ron 21
Ron 22
Ron 23
Ron 24
Ron 25
Ron 26
Ron 27
Ron 28
Ron 29
Ron 30
Ron 31
Ron 32
Ron 33


Een prachtig verslag, ingezonden door Ron:



Beste Evert Paula en Sido en Inge,

Donderdagochtend vertrokken wij Roel Gerrie Mark Mariette Annemiek en Ron naar Monnickendam om een dagje mee te varen met stichting vaarwens. In de haven worden we vriendelijk ontvangen door de vrijwilligers van vandaag . Evert de kapitein een man vol met doorspekte verhalen een scherpe blik houdt alles in de gaten man met een plan. Paula ontvangt je met haar vriendelijke ogen en blijde lach voorziet ons van heerlijke koffie lunch en frisdrank over de gehele dag. Sido 2e stuurman hanteert vandaag de camera tevens assistent in en uitrijden van de rolstoel. Er wordt gestart met een lekker bakje koffie Evert verteld ondertussen over het ontstaan van stichting welvaren en geeft uitleg welke koers we gaan varen het is n.l noordenwind windkracht 5. Sido en Paula gooien de trossen los Evert stuurt de boot behendig de haven uit begroet zijn vriend de havenmeester en kiest het ruime water. De Gouwzee op die was voorzien van golven en rimpels bij het aanblik van het ruime sop beginnen Evert zijn ogen te glimmen en zijn rimpels waren verdwenen deze lagen pardoes in het water. Op naar Marken onderweg halen we een aak in Evert ziet aan de uitlaat dat er meer stoom uitkomt als water dat gaat niet goed komen gauw de schipper melden dat de motor warm loopt de duim gaat omhoog en zwaait vriendelijk met de pet hij heeft het begrepen.In de haven van Marken verteld Evert over de handelsgeest van Sijtje Boes deze dame weet de toerist naar binnen te halen en Marken op de kaart te zetten. We varen koers Volendam. Hierbij wordt het wel en wee van menige bekende Voledammer besproken tussen neus en lip door verteld Evert dat het leuk is om een foto te maken in de bekende kledendracht. Aan mijn gelaatsuitdrukking kon worden opgemaakt aan mijn lijf geen polonaise de scherpe blik van Evert nam dit waar. Aangekomen in de haven worden we verrast met heerlijke belegde broodjes die Paula aan boord uitserveert de krachten nemen weer toe zodat we van boord afgaan richting de dijk. Hoe het precies gebeurde dat weet ik niet maar plotsklaps gaat mijn rolstoel richting haven mijn vertrouwde chauffeuse keek om zich heen en begon aanwijzingen te geven aan de mede reizigers de rolstoel ging richting tussen wal en schip ik bereidde mij al voor op een nat pak. Slechts 50 cm scheiden mij van het haven water een man met een scherpe blik weet de rolstoel op tijd te stoppen oei oei was het de beschermengel bij binnenkomst van de haven die haar voelspriet had aangezet ???? De man met een plan greep zijn kans zal ik je maar de dijk op duwen ik knikte dat is goed Evert. Ik zweer het je, hij liep stilletjes achter mij te lachen met een smile van oor tot oor de dijk op en rechtstreeks met versnelde pas (lees hardlopend) rokende banden de hoffotograaf van Volendam binnen. De dames pakten me gelijk beet alsof ze een garnaal moesten pellen binnen een mum van tijd waren we met zijn zessen omgekleed als trotse vissermannen die net hun beste maal hadden gevangen worden we op de plaat gezet. Sido is op dit moment Jan Papparatsie hij legt alles op de gevoelige plaat vast. Na deze leuke momenten genieten we van onze dijkloop en gaan richting de meander. De haven uit richting het witte paard op naar Thijs de man van de vuurtoren. Thijs is vandaag jarig en wordt gefeliciteerd met de scheepstoeter en vanwege de stevige noorderwind kunnen we niet aanleggen.
De tijd is de enige die altijd doorgaat, helaas ook op deze enerverende dag en we gaan richting Monnickendam.

Met rooie oortjes nemen afscheid van dit geweldige team!

Hartelijk dank met vriendelijke groeten Ron van der Laan