-

Scheepjes, varen, water, weidsheid… het was ook Joop zijn lust en leven naast zijn beroep als groenteman op de Albert Kuyp markt in Amsterdam. Nu is hij in zijn laatste levensjaren getroffen door de onbeheersbare celdelingsziekte die zichzelf heeft uitgezaaid in zijn lichaam. Toch wil hij nog graag één keertje het water op, herinneringen ophalen en herinneringen maken…

-

De wind blijft maar in de noordhoek zitten, waait straf en blaast al een paar dagen wolkenvelden over, maar de temperatuur is goed. Ook vandaag is de situatie onveranderd, maar dat mag de pret niet drukken. Vrijwilligers Henk en Nel staan in de startblokken en de Meander V ligt weer klaar voor ontvangst van haar gasten. Joop arriveert keurig op tijd op Jachthaven Waterland en er volgt een hartelijke ontmoeting.

-

Joop probeert nog dapper te stappen, maar gaat toch in onze rolstoel en de voormalige marktkoopman begint te glunderen als hij de Meander V ziet liggen.

“Wát een schip man! Mag ik vandaag daarop mee? Het is ongelofelijk!” roept hij opgewonden.

We gaan aan boord en Joop nestelt zich met zijn naasten om hem heen in. Het wordt gezellig en hij valt van de ene verbazing in de andere als Evert uitlegt hoe het schip een metamorfose heeft ondergaan van loodsschip naar woonschip en van woonschip naar wensschip.

-

“… en ik mag zomaar een dag mee met jou varen met je huis? Wát ziet het er allemaal mooi uit, ongelofelijk dat ik mee mag!” lacht Joop helemaal in zijn element.

De trossen gaan los en Evert manoeuvreert het schip met het gemak van het wegfietsen tussen de rij schepen uit terwijl hij aan lagerwal ligt.

“Ongelofelijk, wat vaart dat schip gemakkelijk en mooi. Ik ben zwaar onder de indruk, weet je dat?”

Evert glimlacht; “Ik doe het al een tijdje Joop. Vandaag gaan voor de 659ste keer de trossen los voor een vaardag!”

-

We maken ons ritje over de Gouwzee, doen allerlei haventjes aan en lunchen in Volendam. Het hele gezin zit op ‘Costa Del Achterdek’ in het doorkomende zonnetje te genieten van de heerlijke broodmaaltijd, waarvan Nel een feestje heeft gemaakt.

“Wil je nog even passagieren Joop?” vraagt Evert.

“Nee man, laat mij maar aan boord. Ik ben momenteel nergens gelukkiger dan op dit schip! Ongelofelijk dat ik hier nu zit!”

-

We gaan weer varen en willen een groet aan Thijs bij de vuurtoren brengen, maar als we richting toren varen, vallen de golven nu enorm mee want de wind is er even uit.

“Henk… we gaan aanmeren, Maak haar maar vast!” roept Evert vanachter het roer door de intercom. Even later ligt het schip kalm wiegend vast aan de palen en zij die kunnen, gaan van boord. Joop blijft op het schip! Hij wil altijd wel aan boord blijven als het zou kunnen… We maken een uitstapje rond de toren, pompen de vuurtorenwachter wat drinkwater in zijn tank, want hij stond bijna droog, schieten fotokaartjes vol en nemen afscheid van de prachtige locatie.

-

Op de terugreis gaat het gas er op, want Evert wil de turbo’s even schoon branden en het lastige fonteinkruid uit de schroeven blazen. De turbo’s beginnen te fluiten en de Meander V klimt als een haas uit het leger en maakt gang. “Ongelooflijk, wat een power, wat een snelheid, wat een schip, wat mooi!” roept Joop helemaal in zijn element terwijl hij zijn slechte voorland even vergeet. Na in luttele minuten een paar emmers dieselolie te hebben verstookt, gaat het gas er weer af en kalm knorren we de Gouwzee weer op. We geven de familie een USB stick met enkele honderden foto’s van de dag mee en nemen afscheid van de dappere strijdende marktkoopman met een ongelofelijk blijde glimlach op zijn gezicht, omdat hij deze dag even kon vergeten….