Vaarwens 662 op 10-7-2019
ALS je off course raakt…
-
Je hebt een mooi gezin, bent vrijwilliger bij de brandweer, vaak ‘even nablussen’ met je makkers, uit voorzorg op de fiets erheen, het leven is goed… ALS je dan in het najaar van het leven getroffen wordt door de ALS, dan staat het leven op z’n kop! Bert overkwam het en categorisch wordt hem alles afgenomen. Praten, eten, slikken… het gaat niet meer. Toch is Bert nog mobiel en krijgt op het AMC te horen dat hij nog een geheel verzorgde dag kan varen! Binnen een week is de wens geregeld en vandaag is het zo ver.
-
De zon tracht nog door de grijze massa heen te komen, maar hij verliest het vandaag van de wolken. Als Bert op de haven aankomt is het nog droog en er volgt een warm welkom. Bert arriveert separaat in de auto met zijn brandweermakker Peter en de twee zijn boezemvrienden geworden. Een ontspannen ontmoeting volgt. Evert grapt, en binnen enkele ogenblikken staat er bij iedereen een lach op het gezicht. We gaan al keuvelend aan boord en daar pruttelt de koffie. Ada en Wil verzorgen de inwendige mens en Evert kletst het gezelschap zoals gebruikelijk de oren van het hoofd. Die willen graag luisteren en hij vind aandachtig publiek. Er wordt om gelachen, en zijn verhaal genereert ook een traan. Alles mag er vandaag zijn…
-
We gaan varen en lunchen in Volendam. “Vind je het niet vervelend dat ik al die heerlijk belegde broodjes voor je neus zet, terwijl je geen hap kunt eten Bert?” vraagt Ada bezorgd.
“Maak je niet druk hoor, thuis kookt hij de heerlijkste maaltijden voor ons en hij geniet alleen al van de geur van het eten!” antwoord zijn geliefde Mabel. We zijn met stomheid geslagen en verorberen de heerlijk belegde boterhammen met smaak terwijl Bert toekijkt!
-
Bert mag kiezen, foto maken of vuurtoren bezoeken. “Vuurtoren!!” klinkt het uit de stemcomputer. Dat is duidelijk, we gaan Thijs en Liliane met een bezoekje vereren. Onderweg vertelt Evert over de bijzondere toren en haar bijzondere bewoners en dat genereert nieuwsgierigheid. We meren aan en betreden de terp in een druilregen. Bert maakt het niet uit! Hij wil dir meemaken! Behoedzaam helpen we hem te terp op en hij krijgt een droog plekje in Thijs zijn strandstoel, terwijl Evert de toren in gaat met zijn naasten.
-
Het begint nu echt te regenen, maar iedereen zit weer knus bij elkaar in de stuurhut. De ruitenwissers doen hun werk en de stemming heeft er totaal niet onder te lijden. “We moeten even gassen mensen, want de schroeven zitten vol ‘fonteinkruid’!” moppert Evert.
Even later blaast de bijna 50 ton zware Meander V als een speer over het water en verliest haar ongenode plantengasten. We scharrelen nog Edam even binnen terwijl de verhalen en anekdotes de revue passeren. Iedereen geniet, en niet met mate!
-
ALS we Edam verlaten, mag maat en sloepschipper Peter aan het roer. “De zwemvesten liggen in het vooronder hoor!” grapt Evert en iedereen ligt in een deuk. Peter tracht het schip recht op - de door Evert opgegeven - koers te varen, maar dat valt hem nog niet mee. Heftig draait hij aan het stuurwiel, maar de Meander gaat steeds de ‘off course’! “Dit is nog moeilijker dan ik dacht!” roept peter met het zweet op het voorhoofd. “Ja Peter, je bent steeds ‘off course’!” lacht Evert. Ondertussen heeft iedereen in de gaten dat Evert met de afstandsbediening het schip steeds van koers wijzigt en ligt volledig in een deuk. Ook bij Bert biggelen de tranen over zijn wangen en Peter heeft geen idee waarom iedereen zo hard lacht. Dan ziet hij dat Evert de afstandsbediening vast heeft en roept volledig ontluisterd; “… of doe jij dat met dat kassie?”
De lachsalvo’s klateren door de stuurhut en even vergeten we allen de werkelijkheid. Dit is GOUD!
-
Als we weer zijn aangemeerd, wisselen we foto’s uit, gaan er twee jubileumboeken mee naar huis en een hoofd vol herinneringen. Bij het afscheid krijgen we een dikke knuffel van Bert ten teken van dankbaarheid en hij zou zo graag zoveel willen zeggen, maar de ziekte brengt zijn lichaam volledig ‘off course’!
Sterkte Bert
Auteur Vaarwens.
Bert † 25-11-2019
dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Thijs en Liliane voor de gastvrijheid en de mooie foto’s
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
Vaarvrijwilligers Ada en Wil voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten..
Lieve woorden van Bert:
Woe 10 Juli 2019.
Vandaag is het zover, mijn vaardag met de Meander de wensboot van Evert en Inge. Spannend hoe zal het allemaal verlopen en kan ik het allemaal aan. Allemaal zorgen om niks zo bleek achteraf. Toen mij werd gevraagd door Liesbeth onze maatschappelijk werkster in het A.MC. of ik wilde meevaren op De Meander hoefde ik er geen seconde over na te denken. Samen met mijn vrouw Mabel dochter Cindy, Xavier mijn schoonzoon en mijn vriend Peter leek het me heerlijk. Even niet over ziek en zeer praten sinds de diagnose A.L.S bij mij was geconstateerd maar met elkaar een dagje genieten. En wat hebben we genoten! Een hartelijk en warm welkom van Evert Ada en Wil. Wat een kanjers het voelde meteen goed en vertrouwd. En wat hebben ze ons verwend met hun aandacht en zorgzaamheid. Evert met zijn stroom aan verhalen .En wat hebben we gelachen, en genoten van al het lekkers wat er op tafel kwam. Ik met mijn sonde voeding vond het geweldig om de anderen te zien genieten. Buiten kletterde de regen maar binnen scheen voor mij de zon. Bedankt lieve mensen voor wat jullie zijn en hoe jullie in het leven staan. A beautiful life is a collection of unforgettable moments. Dat is mijn/onze lijfspreuk de afgelopen tijd geworden. Deze dag was voor mij onvergetelijk en zeker ook voor Mabel Cindy Xavier en Peter. We zullen er allemaal met een warm gevoel aan terug denken. Elke goede dag is er nu één en elke dag samen met mensen die je dierbaar zijn één met een gouden randje. Jullie hebben mij/ons een dag met een gouden randje bezorgd. Héél véél dank daar voor. Dat jullie je met jullie liefdevolle werk en inzet, nog heel veel mensen een dag met een gouden mogen bezorgen.
Een dankbare groet van Bert Griekspoor.