Vaarwens 663 op 11-7-2019
Dikke pech…
-
Na een tumultueus leven grijpt in het 57ste levensjaar de onbeheersbare celdeling zich wild in het lichaam om zich heen. Dirk dacht dat hij alles al had gehad, en nu dit… Dikke pech!
Hij verblijft in het hospice te Woerden en wacht op het onomkeerbare, maar hij houdt van varen. Er wordt bij de SAW een intake ingevuld met een wens om nog een keertje het water op te gaan. Oprichter Kees Veldboer denk gelijk aan een heerlijk dagje op de Meander V en de wens wordt doorgezet naar ons. Beide stichtingen slaan aan het organiseren van de datum, (er is nog maar weinig tijd) de vrijwilligers en alles wat er omheen hoort. Vandaag gaat Dirk al mee varen!
-
Het is bewolkt, het miezert, maar er is geen wind. Er wordt ons beloofd dat de zon zal komen, afgewisseld met een (onweers) bui en Monnickendam ziet er vredig uit. Evert is al vroeg in de weer het schip om te bouwen van rolstoel naar brancard ontvangst en even later arriveren ook vrijwilligsters Gerda en Esther. De koffie geurt heerlijk en dan komt de gele ambulance de haven oprijden. Een hartelijk welkom volgt en Dirk heeft er zin in! Samen met zijn beide begeleiders gaat het gezelschap aan boord en er volgt een gezellig samenzijn met koffie, koek en een kletspraatje.
-
We gaan varen en Evert heeft zijn gast twee opties voorgesteld, waarvan hij de mogelijkheid om Volendam aan te doen en een herinnering maken op de foto in Kostuum prefereert. We scharrelen over de Gouwzee, begeleid door de ene bui na de andere, maar het mag Dirk niet deren. Hij zit droog en heeft afleiding. Even niet denken aan… Af en toe steekt het even de kop op en hij lacht vriendelijk; “Jaja… ik kan hier zomaar neervallen hoor! Het kan ieder moment afgelopen zijn, maar daar wil ik nu eigenlijk even niet aan denken! Dit is zooo mooi!”
-
Dirk krijgt de ‘vaarwensboost’ en wil van de brancard. In een luie tuinstoel zit hij als een vorst op het achterdek en rookt het ene shagje na het andere. “Hier ga ik nu niet meer dood aan hoor!” lacht hij vriendelijk als iemand ietwat bedenkelijk ziet kijken naar de dampende peuk.
We scharrelen naar Volendam terwijl een dikke bui het schip een wasbeurt geeft en meren in de stromende regen aan. Gerda en Esther serveren daarna een heerlijke lunch en de voormalig timmerman eet als een dokwerker.
-
“Zullen we naar de fotograaf?” lacht Evert terwijl hij de rolstoel onder uit het schip haalt. “Ik dacht dat je het nooit zou vragen!” lacht Dirk en even later zijn we op weg naar de dijk voor de laatste keer een foto in klederdracht. Er volgt een hilarische verkleedpartij en bij het zien van de prachtige plaat schiet Dirk vol. “Zoveel lieve mensen om me heen die dit allemaal voor mij alleen doen, wat is dit onvergetelijk mooi!” huilt hij dankbaar en iedereen huilt diep van binnen met de onfortuinlijke pechvogel mee.
-
Het gezelschap gaat nog even de dijk op om te passagieren en als ze terugkomen, gaan we weer varen. We scharrelen langs de vuurtoren en Dirk ontmoet een collega radiopiraat, want ook Thijs van de toren was vroeger actief bij radio Caroline. Er wordt het een en ander heen en weer geroepen en ondertussen klikt Thijs zijn camera voortdurend…
“Dirk, wil je nog even aan het roer?” vraagt Evert als we weer verder varen. Dat is niet tegen dovemans oren gezegd en boordevol energie klautert hij de trap op de stuurhut in. Even later zit hij achter het roer met een glimlach van oor tot oor en bestuurt de Meander V met trotse fonkeltjes in zijn ogen.
De dag nadert haar einde en het wordt stiller aan boord. Het besef dat dit het was, daalt in en even later nemen we afscheid van de dappere vaargast, die wegens privé omstandigheden liever geen herkenbare foto’s op socialmedia wil. Hier hebben wij uiteraard begrip voor!
-
Met een hartelijke knuffel zeggen we vaarwel tegen de pechvogel.
--
Met een hartelijke knuffel zeggen we vaarwel tegen de pechvogel.
Vaarwel Dirk
Auteur Vaarwens.
-
dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Stichting Ambulance Wens voor de wens en het vervoer
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Photo Volendam voor het prachtige portret
Thijs voor de mooie foto’s
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
Vaarvrijwilligers Gerda en Esther voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten..
