Vaarwens 1080 op 07-09-2022

Vandaag varen we nog éénmaal met Corrie (geb.1967) uit Leiden. Ze is getroffen door de ziekte van Huntington en heeft haar plan getrokken. Ze wil graag nog met haar gezin een vaartocht maken voordat... Het is haar allerlaatste wens!

Na een warme en drukke succesvolle Hiswa te Water in Lelystad hebben DirkJan en Frans de MS Vaarwens snel teruggevaren naar Amsterdam. Het schip is schoon, de voorraad weer aangevuld en ze ligt klaar om de draad weer op te pakken. De dikke regen en onweersbuien van vannacht zorgen voor enige verkoeling, maar het zonnetje komt vandaag Corrie weer begeleiden. Dagschipper Klaas en boots Anneke bereiden alles voor en het is wachten op Corrie met haar naasten.

De auto’s arriveren en het gezelschap bestaat uit Corrie en echtgenoot Nico, zoon Kevin en dochter Patricia
opa Teun en oma Greet (ouders van Nico). Corrie stapt nog een beetje en snel gaan we aan boord waar koffie en koek is. Klaas doet een welkomstwoordje en vraagt waar Corrie graag heen zou willen varen. Ze wil graag naar de Zaanse Schans, maar eerst worden er cadeautjes uitgewisseld die Corrie zelf voor haar kinderen en schoonouders heeft gemaakt. Iedereen krijgt een handafdruk met mooie persoonlijke tekst op doek. Een prachtig aandenken en zo treffend gedaan. Allen zijn ontroerd en er vloeit een traan… Dan gaan de trossen los en knorren we die kant oprichting Wilhelminasluis.

Onze vaargasten zijn oorspronkelijke Katwijks, overgrootvader was visser maar daarna ging men over op de landbouw. De erfelijke ziekte van Corrie speelt door de hoofden van Kevin en Patricia. Zij leven met deze wetenschap en gaan zich in de toekomst hier verder in verdiepen. Op dit moment is de zorg voor moeder echter het belangrijkst en vandaag willen we alles even vergeten…

Aangemeerd bij de molen, dekt Anneke de tafel en wordt er gezamenlijk heerlijk genoten van de smaakvolle lunch. De motorische functies van Corrie gaan ook achteruit, waardoor eten lastiger wordt. Gelukkig is er soep en filet American… Dan gaat iedereen de prachtige houtzaagmolen in en vergaapt zich aan de oude – maar nog steeds prima werkende – techniek van het bomen zagen op windenergie. De mannen van de molen geven een uitvoerige uitleg over de werking en er wordt met dankbaarheid en aandacht geluisterd.

Teun heeft van een mooie houtsoort een dunne plank meegekregen. Daar maakt hij een vaarwensmemory van. Mooi afwerken met foto’s erop, dat is zijn bedoeling en Patricia zal de foto’s hiervoor uitzoeken.
Iedereen gaat aan boord en de trossen gaan weer los. Klaas weet waar heerlijk schepijs te halen is, dus maken we een tussenstop. Als we verder varen wordt even later weer aangemeerd om het prachtige historische sluisje te bezichtigen. Het kan niet op… iedereen geniet en niet met mate.

Dan wordt het tijd om terug te keren, want Corrie haar batterijtje is nagenoeg leeg. Nu gaat ze graag in onze rolstoel zitten en laat zich terugbrengen naar de auto. Deze dag heeft ons echter veel energie gegeven en voelt alsof we elkaar al jaren kennen. We hebben de familie in zwaar weer bij het afscheid uitgezwaaid en moed ingesproken.