Vaarwens 1081 op 08-09-2022

Onze gaste van vandaag is Ineke (geb. 1953) uit Oosterleek. Ze trof het niet met haar gezondheid en nu is ze in de fase dat haar leven zeer binnenkort eindig wordt. De sluipmoordenaar heeft haar lichaam ernstig toegetakeld en haar kracht en gewicht zijn haar nagenoeg geheel ontnomen. Ineke wordt getipt op Stichting Vaarwens want ze heeft op een schip gewoond en veel van de wateren rondom Amsterdam (en eigenlijk heel Noord-Holland) gezien. Daar wil ze nog graag afscheid van nemen en nog éénmaal het water onder zich door voelen glijden… Haar nichtje en tevens mantelzorgster Jasmijn vult samen met haar het aanvraagformuliertje in en vandaag is haar vaardag.

In Amsterdam regent het pijpenstelen en dat zijn we niet meer gewend. Het schip is echter mooi schoongespoeld en dagschipper Frouk maakt samen met boots Lucas het interieur gezellig voor brancard ontvangst, want Ineke wordt gebracht door de SAW. De broodjes zijn gehaald, de koffiepot gevuld, en nu is het wachten op onze gasten…

Waar een kletsnatte dag werd voorspeld kreeg Ineke een stralende dag!
Verlaat door verkeersdrukte en aanrijdingen tgv de regen, arriveerde de ambulance, gechauffeerd door Remco met aan boord verpleegkundige Inge met onze gaste van vandaag Ineke. Samen met Ineke waren haar buurvrouw Jeanet en haar nichtje Jasmijn in de ambu gestapt en vriendin (van Jasmijn) Sandra had bij ons aan boord al een eerste kopje koffie gedronken.

Na een hartelijke begroeting en een eerste groepsfoto (het was nu tenslotte droog en de rest van de dag moesten we nog maar afwachten), gingen we aan boord. Het duurde maar heel kort en Ineke kreeg al een eerste shotje Vaarwensboost en wilde van de brancard af om in een luxe stoel te gaan zitten. Tijdens een warm bakkie of kopje thee was de keus waarheen te varen voor Ineke niet moeilijk. De stad kende ze wel, de Zaan was wat klein, dus werd gekozen voor het ruime sop met een rondje om Pampus en lunch bij de KZ&RV met uitzicht op het Muiderslot.

We waren koud onderweg of een tweede shot Vaarwensboost maakte zich van Ineke meester en zij wilde graag in de rolstoel zitten! Ook deze transfer werd gemaakt, de nodige kussens rond om haar in de rolstoel gestopt en daar zat Ineke, de prinses van de dag, prinsheerlijk inmiddels op de achterklep te genieten van een rokertje (en nog een paar). De regen was vanaf een uur of tien verdwenen, het wolkendek vertoonde scheuren en weldra genoten we van de zon. Niet te heet, niet te koud, niet teveel wind, maar ook niet windstil, werd genoten van de tocht naar de Oranjesluizen waar we direct konden invaren om na het uitvaren aan de andere kant verder te genieten van water dat onder de boot door glijdt. De wind in je haren en soms een beetje schommelen op een golf en volop genieten van werkelijk alles!

Ineke was vroeger dierenartsassistente geweest voor voornamelijk huisdieren, maar ook een schaap kwam wel eens voor. Zo vertelde ze dat een schaap door een pitbull was aangevallen en dat ze dat schaap hadden moeten hechten. Veel hechtingen; het schaap steeds weer overeind zetten, iedere tien minuten, anders ‘loopt het vol’ en dan snel weer verder hechten, met vele handen, ieder zijn eigen gebiedje…

Geboren in Amsterdam, gewoond op een schip (niet zo groot hoor) geen badkamer of douche, dat moest ze steeds ergens zien te regelen. Tenslotte woont ze in een stenen huis in west Friesland en hield daar een kattenpension. Nu heeft ze nog drie katten en zorgt haar nichtje Jasmijn voor haar. Wat een lief nichtje is dat wat een gouden mens; met zoveel liefde voor haar tante. Ze logeerde samen met haar twee katten bij Ineke in en dat kon natuurlijk goed bij iemand die een kattenpension had, en ze zorgt 100% voor haar!

We lieten “Vuurtoreneiland” links liggen, net als Pampus en meerden tussen de middag aan bij ‘de Koninklijke’ met uitzicht op het Muiderslot, voor een heerlijke lunch. Deze was ook weer door de Hema gemaakt en door een complete crew opgesmukt en geserveerd. Wat een gezelligheid en wat een warmte, alle mensen aan boord hielpen graag een handje en zoals altijd maakten vele handen licht werk.
Terwijl de motor van de Vaarwens even mocht rusten, werden verhalen gedeeld en mooie gesprekken gevoerd, nog steeds zittend in de rolstoel en genietend van het heerlijke zonnige weer! Wie had dat gedacht in meerdere opzichten!! Helaas tikte de klok verder en moesten we de terugweg aanvaarden. Niet zo maar naar huis, maar - zoals beloofd - eerst rondje Pampus. Eén rondje is geen rondje, maar met twee heb je pas een indruk en onderwijl vertelde Lucas van alles over het forteiland en de stenen ring er omheen die door de lage waterstand vandaag duidelijk zichtbaar was. Tijdens het tweede rondje zagen we al veel meer dingen die we eerst niet opmerkten. Schaterend van de lach besloten we dat een derde rondje niet hoefde en zetten koers naar de IJmond.

We hebben Vuurtoreneiland gegroet en Durgerdam zien schitteren in het zonlicht met prachtige Hollandse wolkenluchten op de achtergrond. Een vlotte schutting via de gereedstaande Noordersluis en nog even een duik in zijkanaal K. Ineke kende het wel, maar het was toch weer een verrassing en weer genoot ze al rokend van deze fantastische dag in de rolstoel op ons ‘achterbalkon’. Tot slot hebben we nog mogen genieten van een van de oceaanreuzen die moest draaien en aanmeren bij de Passengers Terminal Amsterdam. Zat er een ons bekende loods op deze keer??? Wij wachtten geduldig en genoten van alles om Ineke heen.

Regelmatig wisselde eenieder van plek, gezellig achterop bij Ineke of soms even voor een gesprekje of ‘vriendinnen onderonsje’ op het koesterbankje voorop de Vaarwens. Tenslotte kwam - hoe onvermijdelijk ook - de Marina weer in zicht en meerden wij aan op onze ligplaats. Ineke verruilde de rolstoel weer voor de brancard en wij allen beseften wat een bijzondere dag dit was geworden! Met een tissue in de hand namen we afscheid van Ineke met haar fantastische nichtje Jasmijn, haar lieve buurvrouw Jeanet en gezellige vrolijke Sandra.
Lieve Ineke, we hopen dat de herinnering aan deze geweldige dag, waarop je de hele dag gestraald hebt en genoten, je tot steun mag zijn tijdens moeilijke momenten!

Vaarwel Ineke

Auteur Vaarwens / Frouk

Ineke: † 13-09-2022

Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Lucas voor hun inzet
Remco en Inge van Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...