Vaarwens 1100 op 05-10-2022
Voor de buien aan…
Vandaag is onze gaste Puck (geb. 1927). Ze heeft de nodige lichamelijke tegenslagen doorstaan, maar nu is het batterijtje nagenoeg leeg. Haar dochter vult de intake in waarin staat: “Puck wordt deze maand 95 jaar. Vorig jaar was haar gezondheid ten gevolge van twee valpartijen zeer slecht. We zijn haar toen bijna kwijtgeraakt… We hebben van de Vaarwens vernomen omdat mijn partner Coen vrijwilliger bij u is. Hij wil die dag graag mee als boots. We gaan aan het plannen en deze dag wordt voor Puck.
Het is even gedaan met de zon. Toch is het niet koud, maar het waait stevig en aan het eind van de dag zal er een regenfrontje passeren, dus maar voor de buien aan varen... Dagschipper Anita en bootsen Lyda en Coen bereiden het schip voor op brancardbezoek. De broodjes worden gehaald, de koffiepot gevuld en even later is het één en al gezelligheid. Nu maar wachten op de ambulance met Puck en haar naasten.
Een mooi verslag van boots Coen:
De vaardag staat in het teken van Puck, zoals ze liefkozend door een ieder wordt genoemd. Deze vaarwens stond ongeveer een jaar geleden al gepland. Ze woonde toen nog op haar zelf in een klein huisje in Purmerend.
Na twee valpartijen kwam ze in het ziekenhuis en vervolgens in Nova Where - een revalidatie centrum in Purmerend – maar ze moest daar na ruim een half weer terug naar huis. Hoezo verzorgingsstaat… De kinderen hadden zoiets van : "Eén ding is zeker maar dit zeker niet!" Onder de bezielende leiding van haar jongste dochter - ondersteund door de andere kinderen - kwam ze in Het Indisch verzorgingstehuis Rumah Saja (het beste van 2 werelden) te Ugchelen terecht. Daar heeft Puck haar nieuwe levensenergie terug gekregen; "Jullie kunnen mij nog niet missen en ik ben nog niet moe!" Dat waren nog eens kernachtige zinnen van haar. Haar kracht en gewicht kwam weer terug.
Verleden week is ze 95 geworden en dat hebben we super gevierd.
En toen vandaag… Ze werd opgehaald met de Stichting Ambulance Wens door 2 lieve mensen, Karin en Ab.
Puck werd vervoerd met haar oudste zoon en schoondochter in de ambulance naar de Marina Amsterdam, van waaruit gevaren werd over het Noordzeekanaal en het IJ. Puck zat geregeld in haar eigen wereld te genieten in haar rolstoel van de grote schepen. Een groot plezier was dat Puck op de rolstoel achter het stuurwiel kwam te zitten.
Met de lift een stuk omhoog kon ze over het instrumentenpaneel kijken, wat een feest. Zichtbaar genoot Puck van alle aandacht van lieve mensen om haar heen. Ze heeft heerlijk gegeten van al het lekkers wat werd aangedragen.
Naast het super eten van de Hema had de familie namelijk allerlei Indische hapjes meegenomen. De Vaarwens werd vervolgens recht tegen over het Scheepvaart Museum aangemeerd. Wat een prachtige plek en daar werd de lunch genuttigd. Tot Puck haar grote verrassing kwam haar kleinkind Marvin ook nog even aan boord.
Vandaar uit zijn we weer terug naar de Marina Haven Amsterdam gevaren. Langzamerhand werd de wind wat krachtiger maar liet ook de zon zich even zien. Puck werd weer over getild naar de brancard van de Stichting Ambulance Wens en blij voldaan kon ze weer naar haar vertrouwde plek in het verzorgingshuis gebracht worden met een fantastische herinnering die ze zich nog lang zal heugen.
Dank voor alle vrijwilligers, wat hebben we met elkaar Puck een mooie dag bezorgd !
Vaarwel Puck
Auteur Vaarwens / Coen
Met dank aan:
Dagschipper Anita en bootsen Lyda en Coen voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Waternet voor de vlotte brugbediening door de stad
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lieve reactie van dochter Linda:
Vandaag is onze gaste Puck (geb. 1927). Ze heeft de nodige lichamelijke tegenslagen doorstaan, maar nu is het batterijtje nagenoeg leeg. Haar dochter vult de intake in waarin staat: “Puck wordt deze maand 95 jaar. Vorig jaar was haar gezondheid ten gevolge van twee valpartijen zeer slecht. We zijn haar toen bijna kwijtgeraakt… We hebben van de Vaarwens vernomen omdat mijn partner Coen vrijwilliger bij u is. Hij wil die dag graag mee als boots. We gaan aan het plannen en deze dag wordt voor Puck.
Het is even gedaan met de zon. Toch is het niet koud, maar het waait stevig en aan het eind van de dag zal er een regenfrontje passeren, dus maar voor de buien aan varen... Dagschipper Anita en bootsen Lyda en Coen bereiden het schip voor op brancardbezoek. De broodjes worden gehaald, de koffiepot gevuld en even later is het één en al gezelligheid. Nu maar wachten op de ambulance met Puck en haar naasten.
Een mooi verslag van boots Coen:
De vaardag staat in het teken van Puck, zoals ze liefkozend door een ieder wordt genoemd. Deze vaarwens stond ongeveer een jaar geleden al gepland. Ze woonde toen nog op haar zelf in een klein huisje in Purmerend.
Na twee valpartijen kwam ze in het ziekenhuis en vervolgens in Nova Where - een revalidatie centrum in Purmerend – maar ze moest daar na ruim een half weer terug naar huis. Hoezo verzorgingsstaat… De kinderen hadden zoiets van : "Eén ding is zeker maar dit zeker niet!" Onder de bezielende leiding van haar jongste dochter - ondersteund door de andere kinderen - kwam ze in Het Indisch verzorgingstehuis Rumah Saja (het beste van 2 werelden) te Ugchelen terecht. Daar heeft Puck haar nieuwe levensenergie terug gekregen; "Jullie kunnen mij nog niet missen en ik ben nog niet moe!" Dat waren nog eens kernachtige zinnen van haar. Haar kracht en gewicht kwam weer terug.
Verleden week is ze 95 geworden en dat hebben we super gevierd.
En toen vandaag… Ze werd opgehaald met de Stichting Ambulance Wens door 2 lieve mensen, Karin en Ab.
Puck werd vervoerd met haar oudste zoon en schoondochter in de ambulance naar de Marina Amsterdam, van waaruit gevaren werd over het Noordzeekanaal en het IJ. Puck zat geregeld in haar eigen wereld te genieten in haar rolstoel van de grote schepen. Een groot plezier was dat Puck op de rolstoel achter het stuurwiel kwam te zitten.
Met de lift een stuk omhoog kon ze over het instrumentenpaneel kijken, wat een feest. Zichtbaar genoot Puck van alle aandacht van lieve mensen om haar heen. Ze heeft heerlijk gegeten van al het lekkers wat werd aangedragen.
Naast het super eten van de Hema had de familie namelijk allerlei Indische hapjes meegenomen. De Vaarwens werd vervolgens recht tegen over het Scheepvaart Museum aangemeerd. Wat een prachtige plek en daar werd de lunch genuttigd. Tot Puck haar grote verrassing kwam haar kleinkind Marvin ook nog even aan boord.
Vandaar uit zijn we weer terug naar de Marina Haven Amsterdam gevaren. Langzamerhand werd de wind wat krachtiger maar liet ook de zon zich even zien. Puck werd weer over getild naar de brancard van de Stichting Ambulance Wens en blij voldaan kon ze weer naar haar vertrouwde plek in het verzorgingshuis gebracht worden met een fantastische herinnering die ze zich nog lang zal heugen.
Dank voor alle vrijwilligers, wat hebben we met elkaar Puck een mooie dag bezorgd !
Auteur Vaarwens / Coen
Met dank aan:
Dagschipper Anita en bootsen Lyda en Coen voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Waternet voor de vlotte brugbediening door de stad
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lieve reactie van dochter Linda:
Beste directie St. Vaarwens
Beste directie St. Ambulance Wens,
Mijn moeder en de familie willen de vrijwilligers van de Stichting Vaarwens en de Stichting Ambulance Wens heel hartelijk danken voor hun liefdevolle zorg en inzet die we allemaal hebben mogen ervaren. Het heeft geleid tot een onbezorgde vreugdevolle dag, waar naar teruggeblikt kan worden middels herinneringen en foto’s.
De dag is in mijn moeders herinnering gegrifd, zen ze blijft glimlachen als ze er aan denkt. Hoe mooi is dat 😊
Hartelijke groet,
Linda Grace Mosselman