Vaarwens 1136 op 22-02-2023

We krijgen een wens binnen voor Kees (geb.1939 en wat op de intake door dochter Alice vermeld staat. Behoeft eigenlijk geen toelichting:
“Mijn ouders hebben meer dan 25 jaar een boot gehad en we gingen met ons gezin iedere zomer naar de Vinkeveense plassen. Mijn vader is nu al zo’n 7 jaar aan het tobben met zijn gezondheid. Een aantal weken geleden is gebleken dat mijn vader een kwaadaardige tumor heeft. Mijn vader heeft besloten dat hij geen behandelingen meer wil omdat alles levens rekkend is en hij toch beetje bij beetje achteruit gaat.. Zoals hij zelf zegt; “Ik geniet liever nog een half jaar van mijn kinderen en kleinkinderen dan dat ik nog tijden in en uit een ziekenhuis moet en ziek word van behandelingen!” Dus we zijn nu bezig met de laatste mooie herinneringen maken.” Vandaag gaat Kees met zijn naasten het water op…

In Amsterdam is het rustig weer en zwaar bewolkt als dagschipper Hans en boots Danny de MS Vaarwens klaar maken voor de vaardag. De ervaren mannen draaien ieder hun programma en even later is het overal lekker warm, draait er een zacht muziekje en pruttelt de koffie. Nu maar wachten op de ambulance van de SAW die met Kees – met enige verkeersvertraging - uit Katwijk moet komen. De (klein)kinderen Alice, Leendert, Marcel en (baby) Lucas hadden het geluk een andere afslag genomen te hebben en werden daarmee onderdeel van het ontvangst comité.

Een mooi verslag van boots Danny:

Bij het warme ontvangst vanuit de ambulance waren daar de eerste ‘tranen van geluk en dankbaarheid’. Kees was enorm verast door zijn dochter die deze wens had geregeld. Hij had er heel veel zin in waren zijn eerste woorden. De familie trakteerde de vrijwilligers op verse Katwijker lekkernijen bij de koffie. Gezamenlijk werd besloten om koers te zetten naar de Zaan met een bezoek aan de molen op de schans.

Uit de gesprekken bleek al gauw dat Kees een fanatieke vaarliefhebber is geweest. Hij is 28 jaar de trotse eigenaar geweest van een Westlander waar hij steevast mee naar de Vinkeveens plassen voer. Na de koffie vroegen we of hij misschien een stukje met de Vaarwens wilden varen. Er kwam geen antwoord… maar wederom die ‘tranen van geluk en dankbaarheid’. Wij wisten voldoende en schipper Hans gaf het roer over. Kees heeft ons helemaal naar de Zaanse Schans gevaren, inclusief de sluis sluis en de vijf bruggen.

Na te zijn aangemeerd bij houtzaagmolen ‘Het Jonge Schaap’ is er geweldige lunch waarvan wordt genoten waarna de kinderen en ambulance wens vrijwilligers de houtzaagmolen gaan bezoeken. Kees is mobiel beperkt en besloot samen met zijn vrouw aan boord te blijven om op de kleine Lucas te passen. In een mooi gesprek met Danny - die ook aan boord bleef - spreekt Kees zijn trots uit over zijn kinderen en drie kleinkinderen, wederom niet in woorden maar… met ‘tranen van geluk en dankbaarheid’.

Met wat omwegen bereiken we om ± 16:00 uur weer de Marina haven. Tijdens deze terugweg zagen we de energie van Kees gestaag afnemen. Vechtend tegen moeheid wilde Kees niets missen en nam alle informatie en blikken toch in zich op. Na de traditionele groepsfoto is er het afscheid. Iedereen lijkt voldaan en Kees…. ‘uit zijn dankbaarheid met tranen van geluk’.