Vaarwens 1159 op 18-05-2023

Even terug… In oktober 2015 reden de motorrijders van ‘Ride with Pride’ met het historische aantal van 164 deelnemers en even zoveel motoren hun toertocht voor Stichting Vaarwens (Lees alles hier) Een gebeurtenis die we nooit zullen vergeten. Mede organisator van het event was Antonio Brantenaar en ook bij hem ligt de bijzondere dag nog vers in het geheugen. Als zijn dierbare collega Bertus (geb. 1959) getroffen wordt door de allesverwoestende kanker, is het eerste wat in hem opkomt, een vaarwens voor hem aan te vragen. Op de intake staat dat er heel veel spoed bij is, want Bertus levert nagenoeg per uur in…

Het is hectisch bij Stichting Vaarwens, want na een vrij rustige periode, komen er opeens veel wensen binnen. Evert en Inge staan op de wal met de Meander V voor certificering en onderhoud en de MS Vaarwens moet ook in reparatie, want de laadklep is defect. Afgelopen weekend hebben beide schepen stuivertje gewisseld, waarbij de Meander V te water ging en de MS Vaarwens er gelijk uit. “Deze spoedwens moet jij maar op Hemelvaartsdag doen met de Meander V Evert!” roept Inge vanachter de laptop als ze de spoedwens van Bertus voor ogen krijgt.

Vandaag was Bertus zijn vaardag, en het is ook geen dag te vroeg. De WensenAmbulance Noord-Holland komt het terrein van de Marina Monnickendam op rijden en stopt bij de Meander V, die onder de kraan ligt te wachten. Collega Antonio was al eerder aangekomen en zit aan de koffie met Evert herinneringen van de motor ride op te halen, terwijl bootsen Anneke en Hanneke bezig met de voorbereidingen van de catering. Het is even wennen, want het is al weer enkele jaren geleden dat ze met de Meander V mee waren…

De ambulance gaat open en we zien allen direct dat Bertus er slecht aan toe is. Hij heeft pijn en het korte ritje vanuit Andijk was meer dan genoeg. Hij wil graag van de brancard zodat hij van houding kan veranderen en dat gaan we doen. Eenmaal aan boord gaat hij met hulp van WensAmbulance vrijwilligers Manon en Aaldert in de rolstoel en wordt hij met Evert zijn zelfbedachte liftje omhoog gebracht de stuurhut in. Na een kleine tour de force zit hij comfortabel bij Evert op de bank achter de stuurstand en dan is er koffie en kennismaking. Antonio ontfermd zich liefdevol over zijn waarde collega en beiden hebben het moeilijk met de situatie…

Na een kort welkomstpraatje van Evert gaan de trossen los, achteruit de haven uit, Monnickendam in, en dan het ruime sop op. Er is veel te vertellen en dat doet Evert dan ook. Daarmee wordt even vergeten, even niet aan het naderende einde denken, maar genieten van alle watersportende mensen die vriendelijk zwaaien omdat velen wel weten dat er een ‘zware’ lading aan boord is. We scharrelen Marken binnen en maken een rondje, stomen op naar Volendam, waar de havenmeester ons een mooi plekje aan de kade toewijst om te lunchen. Bertus heeft veel pijn en smeekt om meer pijnstilling, waar door verpleegster Manon direct gehoor aan wordt gegeven. Die doet haar werk en tijdens de lunch vallen zijn ogen af en toe even dicht, maar toegeven wil Bertus niet, hij wil alles meemaken. Wát een wilskracht!

Na de lunch vervolgen we de reis en we zetten koers naar de vuurtoren van Marken. Het is door de noordoostenwind knobbelig aan lager wal en Evert vraagt Bertus; “Trek je het nog, anders gaan we terug hoor!” Bertus wuift zijn aanbod weg met een gebaar van; “Gewoon doorgaan, iedereen geniet en het is heerlijk om mijn gezin nog even bij me te hebben…”

Na een rondje vuurtoren is het genoeg geweest. Zijn zoon krijgt een korte cursus navigeren en gaat aan het roer waarbij hij zegt: “Dit is wel even wat anders dan ons sloepje met een helmstok. Machtig man!” Kalm scharrelen we tussen alle zeiljachten door de Gouwzee op en komen in kalmer water. Bij de haven neemt Evert het roer weer over en manoeuvreert het schip behendig in het nauwe kommetje onder de kraan. Bertus moet nog een sanitaire stop en daarna gaat hij op de kade weer vanuit de rolstoel op de brancard. Op de achtergrond horen we moeder en dochter zachtjes huilen. De werkelijk heeft gewacht op de kade en is weer helemaal terug! Met vochtige ogen maken we nog een groepsfoto bij het schip en zwaaien even later de onfortuinlijke Bertus uit, klaar voor zijn laatste (hemel)vaart…

Vaarwel Bertus
Auteur Vaarwens / Evert

Bertus: † 22-05-2023

Met dank aan:

Schipper Evert en bootsen Hanneke en Anneke voor hun inzet
WensenAmbulance Noord-Holland voor het vervoer en de verpleging
Haven Volendam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Marina Monnickendam voor de medewerking
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...