Vaarwens 1342 op 22 juni 2024

Vandaag beleeft Hugo Schoonrok de vaarwens met ons. Hij wordt vergezeld door zijn drie zoons André, Jeroen Robert, Maria (partner van Robert), zijn kleinkinderen Melanie (7), Matthijs (4) en, waarschijnlijk de jongste telg ooit aan boord van de Vaarwens, Daniel (3 weken jong!). Anita is er vroeg bij en heeft het schip derhalve tijdig klaar voor ontvangst van onze gasten. Komt mooi uit, want zonder voormelding is daar de wensambulance al. Vandaag geen files waardoor de rit Hellevoetsluis - 020 net een uur kost. Yolande en Liane nemen goed weer mee uit het zuiden en als alle gezinsleden aan boord zijn kunnen we van wal. Foerage genoeg, want de broers torsen twee gevulde koelboxen bij zich als ze aan boord komen.

.

.

Met dank aan enige voorkennis klikt het direct tussen Hugo en schipper Klaas. Wat wil je. Een oud-sleepboot/grote vaart kapitein en een oud-stuurman/loods. Raakvlakken te over zullen we zo dadelijk ervaren. Vesselfinder meldt een groot schip dat Amsterdam nadert op het Noordzeekanaal. Het voorstel die kant op te gaan en dat we daarna wel zullen zien, heeft Hugo’s instemming. We scharrelen langs de steigers en dokken van Damen Shipyards, de voormalige NDSM, waar een flinke kabellegger van Van Oord ligt. ‘Ja , op de bagger heb ik ook gezeten’. Op enig aandringen van Klaas en één van de zoons rijden we de brancard met Hugo naar voren, waar hij een ruimer zicht heeft op het leven rondom de Vaarwens. Hugo is een L. Smit en Co -man. Diverse illustere sleepboten passeren onze revue. Het jacht de Zwarte Zee, de sierlijkste van allen, maar ook de Smit (voorheen Happy) Hunter, waar Klaas ooit op voer, krijgen volop de aandacht.

.

Intussen nadert een zogenaamd Panamax bulkschip. Het vastmaken van de havensleepboten volgt Hugo met interesse. Na passeren gaan we rond en blijven we in het zog van deze schepen tot we de Voorzaan in kunnen buigen.

Het schip wordt langzamerhand in bezit genomen door de familie. Veel wisselingen op het zitje voorop, heen en weer dribbelende kinderen, broers die bij toerbeurt Daniel al wiegend in slaap houden. Hugo ziet het alles aan. Komt nog even terug op het grote schip en vermeldt en passant dat hij het gezag heeft gevoerd op de Berge Stahl. ‘Zo, je stijgt in m’n achting. M’n Rotterdamse collega-loodsen oefenden met dit schip (model) op de simulator in Wageningen en bralden over niks anders’. Lange tijd was ze met haar 365.000 ton de grootste bulkcarrier ter wereld.

Genoeg over ons verleden. De Zaan is nieuw voor ons gezelschap. Alle wetenswaardigheden die hen ter ore komen, worden met graagte opgenomen. Oudste industriegebied van Europa, 600 draaiende molens, Monet, cacao, goedjaarsenden, Verkade koek…. Niet alleen wordt geluisterd, ook de ogen worden uitgekeken.

.

Bij Westenwind 3 tot 4 Beaufort heeft de molen ‘Het jonge Schaap’ er zin in. De kleintjes vinden bij het bezoek het geschud binnen het zagende gevaarte wat angstig en al snel wordt de Vaarwens weer opgezocht, alwaar de uitgebreide lunch op hen wacht.

De lighouding speelt Hugo parten en besloten wordt na de lunch terug te keren naar Amsterdam. De weg te gooien tijd voor de vaste draaitijd van de spoorbrug van Zaandam vullen met een visa versa vaartje naar de Sinterklaas boot in Wormerveer. Tijdens de vaart na lunch tonen Matthijs en Melanie hun stuurkunsten. De roerorders gaan in het Spaans, hun moedertaal. Met verve worden de bochten genomen en de bruggen gepasseerd. De sluis mag de schipper doen. Gezwind gaat het vervolgens naar de Marina. Het is mooi geweest. Wij allen hebben genoten van een mooie reis bij mooi weer. We worden uitvoerig hartelijk bedankt. De koelboxen zijn nog niet geheel leeg. De schippers krijgen bij het afscheid, zoals Jeroen verwoordt, een welverdiend koud biertje aangeboden. Dank.