Vaarwens 1348 op 01-07-2024
Samen nog één keer genieten op het water!
Na een korte, hevige regenbui wordt het gelukkig droog, en blijft dat ook, toen eerst de personenauto met daarin de dochters en echtgenoten aankomen bij de marina, gevolgd door de ambulance van Stichting Ambulance Wens met daarin onze gast Rob (geb. 1942) en zijn vrouw Marina. Wat een toepasselijke naam! Rob heeft te horen gekregen dat hij een vorm van leukemie heeft en hij gaat zowel lichamelijk als geestelijk hard achteruit.
Bij de vraag wat ons doel voor deze vaardag zou moeten zijn, komt al heel snel het antwoord: Zaandam. Marina is daar geboren en ook een aantal jaren getogen. Zij heeft nog een duidelijke herinnering aan waar de kleuterschool stond, en ook dat ze boodschappen moest doen, wat altijd “op de pof” ging. (Iets wat in die tijd heel normaal was).
Voor Rob is het doel niet zo belangrijk, als hij maar op het water kan zijn. Hij is immers zijn hele leven lang scheepvaartmeester (volgens hem kapitein) geweest in de haven van Rotterdam. Op het water zijn is en was altijd belangrijk voor het hele gezin. Dat Rob zijn eigen boot niet meer kan varen is moeilijk te verwerken voor hem. Door met name zijn geestelijke achteruitgang is dit onmogelijk geworden.
Vanwege deze achteruitgang woont Rob sinds ruim een maand in een zorginstelling. Iets wat een moeilijke beslissing was voor Marina. Maar wat mag je trots op jezelf zijn Marina, dat jij de zorg zolang thuis hebt kunnen geven. Geen sinecure.
Een leuke anekdote wordt verteld, toen Rob net in de zorginstelling woonde: Veel van de bewoners hebben een achtergrond met werken in- en rondom de haven, zichtbaar in de nautische accessoires in de kamers. Volgens een groep van 7 bewoners liet het onderhoud van de haven in Den Briel te wensen over. Volgens hen moest er snel iets nodig aan gedaan worden. Rob bood zijn boot aan, dat was dus snel geregeld. Nu alleen het vervoer nog. Ook geen probleem… de instelling heeft een fiets 3 wieler, die zouden ze gaan gebruiken, zodat ze alle 7 compleet op de boot zouden zijn. Super plan natuurlijk, maar helaas niet realistisch, dus onuitvoerbaar.
Bij aankomst op de Vaarwens is Rob heel helder, en vroeg meteen wat voor een machine in de boot lag. Bij het vertrek geven de kinderen ook aan dat hij deze dag opmerkelijk helder is geweest. Hoe fijn en bijzonder in deze situatie waarbij Rob met de dag meer afwezig wordt.
Marina had al aangegeven dat ze zo heeft genoten van de ambulancerit naar Amsterdam, zittend naast Rob. De afgelopen tijd was heftig voor haar. Niet alleen de verzorging voor Rob, maar met name de verhuizing van hem naar de zorginstelling is haar zwaar gevallen. Gelukkig kan ze na een tijdje toch ontspannen. Halverwege Zaandam vraag ik haar, terwijl ze in haar eentje voor zich uit zit te staren, “waar denk je aan?” zei ze gelijk; “aan helemaal niets”. Ze kan het wat loslaten.
Rob komt geen zorg of aandacht tekort. Zij dochters en schoonzoons zitten veel naast hem te praten en te genieten, de verpleegkundige zorgt voor toediening van de nodige medicatie, en Marina zorgt zelfs voor zijn gehoorapparaat dat op hol is geslagen. Het ontlokt Rob dan ook de opmerking; ”Ik heb nog nooit zoveel aandacht gehad.”
Na de rondleiding in de Houtzaagmolen Het Jonge Schaap en de heerlijke lunch wordt het tijd om weer richting Amsterdam te gaan, maar niet zonder dat Rob eerst zelf de Vaarwens stuurt! Met wat kunst en vliegwerk zit hij in de positie dat hij bij het stuurwiel kan. Gelijk met het pakken van het stuur, kijkt hij heel professioneel en geroutineerd eerst achterom, voor opvarende boten. Zijn dochters herkennen deze houding van hem. Iets wat hij altijd als eerste deed aan boord. Wat mooi en ontroerend voor hen om dit te zien.
Met een klein omweggetje, via een zijkanaaltje, richting de Marina. In dat zijkanaaltje bekijkt Rob met aandacht de daar liggende woonboten. En op verzoek varen we ook nog even langs het Amsterdam CS. Vlak naast het CS heeft Karin tot voor kort gewerkt. Voor haar ook bijzonder deze plek zo nog een keertje te zien. Tegen 16 uur zijn we weer in de Marina.
Deze dag is niet alleen voor Rob en Marina (gezien hun nautische achtergrond) bijzonder, maar ook voor Marcel en Karin. Zij hebben allebei een Marine achtergrond, en Mabel en Marcel zijn lange tijd vanuit Duitsland naar Rob en Marina gereden om daar ieder weekend op de boot door te brengen. Kun je het nautischer hebben?!
Er wordt aangegeven dat direct de rust van het water weer is ervaren. Er wordt vervolgens afscheid genomen.
Sido en ik wensen jullie in deze turbulente periode al het goede en liefde voor elkaar en tevens een goede, veilige en rustige vaart voor nu en in de toekomst.
Auteur Vaarwens / Berthie
Rob: † 27-07-2024
Met dank aan:
Dagschipper Sido en boots Berthie
Stichting Vaarwens voor het organiseren van de vaardag
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam-Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
HEMA Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid voor de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...