Vaarwens 1352 op 10-07-2024
Leo (geb. 1965), onze gast van vandaag, was schoenmaker, maar na diverse tia’s heeft hij gedwongen afscheid moeten nemen van zijn leest. Hij verloor 3 jaar geleden zijn vrouw en hoorde ruim anderhalf jaar geleden dat hij ALS heeft. Leo weet dat zijn stip op de horizon in zicht komt, maar heeft nog een hele bucketlist die hij graag met zijn dierbaren helemaal wil kunnen afkruisen en genieten waar het maar kan!
Ook nieuwe herinneringen maken met zijn dierbaren aan boord van onze Vaarwens is daar één van en zo komt Leo vandaag, met zijn moeder Nel, zijn broer Albert en diens vrouw Yumme, de drie kinderen van Leo, Jeffrey, Wesley en Deveny en Leo’s kleinzoon Bas, om klokke 10 bij ons aan boord.
Na al het dreigende weer van gisteravond lijkt het vandaag een droge dag te worden, met na de regen zonneschijn. Als schipper van vandaag heet ik eenieder hartelijk welkom. Thea, een nieuwe aanwinst in ons vrijwilligersleger, gaat voor de derde keer mee, evenals Henk, een van onze “oudgedienden” en gedrieën vormen wij de bemanning van de dag. Do’s en don’ts worden benoemd, het in de kiel gelaste dubbeltje ter herinnering aan Tara niet vergeten en we gaan onder het genot van koffie en lekkers op weg naar de Zaanse Schans.
Nog even een flinke plens water toen we de Voorzaan opdraaien, maar daarna blaast een stevige wind alles schoon en droog en wordt het overal op het schip heerlijk toeven.
Veel lief en leed wordt met ons gedeeld; met zijn kinderen heeft Leo vorig jaar een cruise gemaakt op de Middellandse Zee. Zijn familie heeft de zorg voor Leo op zich genomen en zo is er elke nacht één van de kinderen bij hem. Boven aan de wensenlijst van Leo staat om zo lang als maar enigszins mogelijk is thuis te blijven en zijn kinderen vervullen deze wens gezamenlijk en verzorgen hem liefdevol.
Toen alles nog “gezond” was ging de familie graag op vakantie naar Spanje, daar hadden ze vrienden en ze zijn dol op de zon! Leo is de trotse opa van kleinzoon Bas. Bas is een bijzonder kleinkind met bijzondere gaven; cijfers zijn helemaal zijn ding en als 9-jarige oer Hollandse jongen spreekt en verstaat hij uitstekend Engels! “Bas is opa’s bijzondere kleinkind en dat is ie!”
Genoten wordt van alles wat de Zaan ons bieden kan; zowel van de industrie (de cacaofabrieken en de fabriek waar mais tot zetmeel wordt verwerkt, de machinefabriek van Duyvis Wiener en de Duyvis nootjes) als van de aanblik van een rijk verleden. Theehuisjes waar de dames van de industriëlen vroeger samen kwamen en thee dronken, de prachtige groene huizen met goedjaars eind, de Gortershoek waar de Zaanse huizen nog op de oorspronkelijke plaats staan, tot de prachtige molens op de Zaanse Schans.
Er is voldoende wind om alle molens met volle zeilen te laten draaien, het was een rijke aanblik met een stralende zon. Niet alleen de zon straalt, ook Leo en zijn familie genieten zichtbaar, dankbaar en met volle teugen. Afgemeerd naast de houtzaagmolen, waar toen wij door de molenaars werden opgemerkt, met spoed een aan “onze” steiger liggende boot met balken wordt verlegd, wordt eerst genoten van de altijd weer heerlijke “Hema lunch” extra aangekleed en versierd door onze bemanning. Daarna gaan alle gasten van boord, samen met Thea, gewapend met de fotocamera. Onder de indruk van alle uitleg die de vrijwilligers op de molen hebben gegeven, komt ons gezelschap op de afgesproken tijd weer aan boord. Bijna hebben we een extra gast mee terug; een toerist toont een QR-code en dacht dat hij mee kon met ons prachtige schip, maar helaas voor hem moet ik hem teleurstellen en hem verwijzen naar een van de kleinere sloepjes voor toeristen.
Voldaan, Leo houdt van oude ambachten, nemen we afscheid van onze gepassioneerde molenaars en wenden de steven weer richting sluis, maar eerst nog even een paar selfies maken in de zwarte ramen van de machinefabriek. In de sluis stapt een groot deel van de familie samen met Henk van boord om nog even een kijkje te nemen bij de Hondsbosche sluis die door vrijwilligers op ellebogenstoom wordt bediend. Buiten de sluis aan het Bodecentrum (hier kwam vroeger de pakketdienst uit Alkmaar aan) hebben wij allen weer aan boord genomen en is koers gezet naar het Amsterdamse.
Er is nog voldoende tijd voor een “rondje achter het Centraal station”. De hoge schommels op de Amsterdam Tower zijn vol in gebruik (brr, niets voor mij) en het cruiseschip dat we al gespot hebben toen we vanaf de Voorzaan het kanaal op draaiden, varen we nu tegemoet; wat is zo’n schip groot en wat zijn zij dan ineens heel erg klein! Een groet aan de Yellow submarine en het voormalige zendschip van radio Veronica maakt de tocht compleet.
Om kort na vieren nemen we, zoals ik ’s ochtends al verteld had, afscheid van deze prachtige familie, alsof we elkaar al lang kennen en een fijne vakantie met elkaar hadden genoten.
Graag wil ik Bas nog bedanken voor het sturen op het Noordzeekanaal op weg naar Amsterdam; jouw bijzondere interesse en opmerkingen over de digitale waterkaart, in het Engels raakten me. Bas, je bent opa’s bijzondere kleinzoon en dat ben je!
Lieve warme familie, dank voor het delen van jullie verhalen. Wij wensen jullie dat je met elkaar nog mag genieten van het “afvinken” van alles op de bucketlist van Leo en respect voor de zorg die jullie zo liefdevol met elkaar aan hem bieden!
Vaarwel Leo!
Auteur Vaarwens / Frouk
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en bootsen Henk en Thea voor hun inzet
Stichting Vaarwens voor het organiseren van de vaardag
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Naarden voor het faciliteren van ons kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...