Vaarwens 1365 op 31-07-2024

Neem je tijd in het moment

Vandaag hebben wij Veronica (geb. 1958), echtgenoot Werner, zoon Mark, dochter Charlotte en hun beider partners Juvy en Levie te gast. Veronica is door haar dochter Charlotte opgegeven voor deze vaarwensdag. Nog mooie momenten samen toevoegen aan het leven en proberen te genieten van wat er nog wel is. Veronica is al enkele jaren ziek. Zij lijdt aan galblaaskanker en de laatste tijd is haar gezondheid erg achteruitgegaan. Hierdoor heeft ze veel verzorging nodig en lukt het thuis wonen helaas niet meer. Veronica woont ze nu in een Hospice in haar woonplaats Schagen. Gelukkig wonen haar man Werner en zoon Mark en schoondochter Juvy dichtbij. Charlotte en Levie wonen in Den Haag dus dat is ook niet al te ver weg. Er zijn veel dingen die niet meer mogelijk zijn door haar ziekte, maar gelukkig kan een dag varen met de Vaarwens nog wel! Vandaag dus een dag om mooie nieuwe herinneringen te maken met elkaar en samen te zijn.

Een mooi verslag van boots Thea:

Ondertussen belooft het in Amsterdam een prachtige zonnige dag te worden. Dagschipper Frouk en boots Thea maken het schip vaarklaar, zetten alvast de koffie met iets lekkers erbij klaar en dan is het zover.

Rond 10.15 arriveert de familie en zij worden op deskundige wijze begeleid door kanjers Rob en Richard van de WensenAmbulance Noord-Holland.

Na de koffie en het welkomstpraatje van Frouk, maakten we plannen voor vertrek. Veronica wil graag naar de Zaanse Schans. Dus trossen los en op naar Houtzaagmolen “Het Jonge Schaap”.  Mark is zelf binnenschipper en vindt het leuk om af en toe te helpen, fenders binnenhalen, lijnen aannemen/vastleggen etc. Hartelijk dank Mark, je bent een topper!

Veronica is geboren in Amsterdam, maar heeft ook haar roots in Zwitserland. Familieleden woonden daar en tijdens een vakantie daar leerde zij op 16-jarige leeftijd Werner kennen, een buurjongen van een paar huizen verderop. De rest is inmiddels geschiedenis, de liefdesvonk sloeg over en Veronica verhuisde naar Zwitserland. Volgende maand zijn ze 50 jaar samen!

Na enkele jaren zijn ze weer terugverhuisd naar Nederland en hebben in verschillende plaatsen gewoond, waaronder Texel. Veronica werkte daar als administratief medewerker bij een natuurkundig onderzoeksbureau (het huidige Wageningen Research Centre). Werner werkte bij de post. Veronica heeft in haar werk veel te maken gehad met het natuurcentrum in Texel en kan hele verhalen vertellen over zeehondjes en de natuur. Ze vertelt daar heel boeiend over en haar ogen stralen. Alles wat met natuur, lekker buiten zijn, lezen over geschiedenis, en natuurgeneeskunde te maken heeft, daar ligt haar interesse.

Veronica en Werner hebben ook veel gereisd in Europa samen met hun kinderen Mark en Charlotte. Er worden mooie herinneringen gedeeld over Scandinavië, Engeland en de Scilly-eilanden waar ze zijn geweest. Duidelijk dat dit landen zijn waar zon en warmte niet vanzelfsprekend zijn en waar het nog wel eens langdurig kan regenen. Soms tot irritatie bij Veronica, Mark en Charlotte.

Werner blijkt dit toch anders te zien en meer van de zonnige kant want en als er wel eens gemopperd werd over de vele regen, bijvoorbeeld in Engeland zegt hij; “Niet zeuren, er is niets aan de hand, dat is alleen maar buiten.” 😉 
Ook thuis in Schagen genieten ze van de natuur en werd er veel gezwommen en getuinierd.

Veronica houdt ervan om bewust stil te staan bij het moment en te ‘ervaren’.  Ondanks haar ziekte blijft Veronica een doorzetter, noemt zichzelf wel wat eigenwijs want ze is gewend om alles zelf te kunnen en te doen. Zo was het altijd, maar nu door haar ziekte heeft ze echt moeten leren om dat los te laten en te accepteren dat ze hulp nodig heeft. Die krijgt ze volop, ze voelt zich enorm ‘gedragen’, is dankbaar voor de steun en liefde die ze krijgt van haar familie en alle andere lieve mensen om haar heen. Nu het er in deze fase van haar leven zo op aankomt, wordt dit voor haar heel erg zichtbaar, het ontroert haar en ze waardeert dit enorm. Werner glimlacht hierom en zegt; wij wisten dat al lang hoor.

Wat een lieve familie, we voelen zorgzaamheid en de liefde en betrokkenheid bij elkaar, zo mooi.

Onderweg naar de Zaanse Schans passeren we prachtige oude en verbouwde panden, zoals de Verkadefabriek, de mooie typisch Zaanse huizen en de eerste Hollandse molens verschijnen langs de waterkant. Rond het middaguur komen we aan bij de Houtzaagmolen ‘Het Jonge Schaap’. Rob en Richard helpen naast hun zorg voor Veronica ook af en toe mee met de andere hand en spandiensten, daar waar nodig. Heel fijn en gezellig, ook jullie hartelijk dank daarvoor!

Na een heerlijke lunch gaan we aan wal en krijgen onze gasten een uitgebreide privérondleiding van één van de medewerkers. Wat is dat leuk, oude ambachten als deze, wat prachtig en vooral knap bedacht vinden onze opstappers. Weer aan boord wacht er nog een verrassing. Hans de vrijwilliger die vaak op zijn accordeon speelt bij de houtzaagmolen, komt even ons gezelschap trakteren met zijn muziek. Prachtig! Als verrassing heeft Hans ook nog een bijzonder aandenken, er verschijnt een klein doosje uit zijn jaszak en Veronica mag daaruit iets uitzoeken. Ze kiest een klein zilveren molentje, wat volgens Hans een geluksmomentje is, met geluk uit alle windstreken. Bedoeld voor hele bijzondere mensen. Nou Veronica, dat ben jij dus deze is voor jou, ze glimlacht en is er erg blij mee.

Inmiddels wordt het weer tijd om langzaam terug te varen naar de haven. Helaas moeten we even wachten op de spoorbrug, maar wat is dit heerlijk ontspannen, helemaal niet erg hoor krijgen we te horen. We dobberen hier prima! Veronica vertelde nog over haar herinneringen aan het Veronica-schip, dat nu in Amsterdam ligt en waar ze vroeger stiekem naar luisterde tijdens het huiswerk maken. Van huiswerk maken kwam niet veel, maar de muziek bleef wel hangen. Kunnen we daar misschien nog even langs varen? Na overleg met schipper Frouk gaat dit nog lukken, een mooie afsluiting van deze mooie en bijzondere dag, dus koers naar het Veronica schip.  
Rond 16.30 uur leggen we weer aan bij Marina Amsterdam en gaan we met een lach en een traan afscheid nemen van onze lieve dag gasten. Wat een mooie mensen zijn jullie, wat een prachtig gezin en wat hebben jullie een liefdevolle onderlinge band met elkaar. We zijn blij dat we jullie ondanks alles, een hele fijne dag hebben mogen bezorgen en we daar deel van uit mochten maken. We hebben het graag gedaan. Met dank ook aan Rob en Richard hiervoor, jullie zijn toppers!

 Lieve Veronica, Werner, Mark, Charlotte, Levie en Juvy, we wensen jullie heel veel sterkte toe de komende tijd.

Hartelijke groet van ons,

Dagschipper Frouk en boots Thea

Auteur Vaarwens / Thea

Met dank aan:

Dagschipper Frouk en boots Thea voor hun inzet

Stichting Vaarwens voor het organiseren van de vaardag

WensenAmbulance Noord-Holland voor het vervoer en verpleging

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Jachthaven Naarden voor het faciliteren van ons kantoor

Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten

Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers