Vaarwens 1370 op 10-08-2024

Genieten met een grote ‘G’!

Onze vaargast vandaag is Irene (geb.1961), heeft leukemie en komt samen met haar dochter en zoon met partners en twee kleinkinderen stralend aan boord. Ze kwamen met eigen vervoer vanuit de hospice Bardo te Driebruggen en namen prachtig weer met zich mee. Irene is Engelstalig en spreekt vloeiend en accentloos Nederlands. Haar situatie is stabiel maar ze is wel heel snel moe. Ook is Irene door haar ziekte slechter gaan horen.

De Vaarwens had gisteren een ruige terugtocht vanuit Sneek over het IJsselmeer met veel wind, dus kwam er bakken water over. Daardoor waren de ramen van het schip van buiten nog vies want het was gisteren te laat om dat ook nog te gaan doen na die onrustige oversteek. Binnen was er niets te doen, want Frouk en Anita hadden het schip van binnen al helemaal gepoetst. Hulde dames! Dagschipper Bert en vrijwilligers/bootsen Gerrit en Ellie zorgen dat in een mum van tijd alles er buiten ook weer toonbaar uitziet.

Een mooi verslag van vrijwilligster van het eerste uur, Ellie:

Aangekomen stond de koffie met lekkers al klaar. Wat erg belangrijk was voor de kleinkinderen - Jessei (8 jaar) en Dani (5 jaar) - of er wel wifiaan boord was. Gelukkig konden we aan die wens voldoen.

Over de planning van de dag waren we het snel eens. Irene wilde graag Pampus zien, dus de trossen los en richting Oranjesluizen. Nahet verlaten van de Oranjesluis voeren we met een straffe wind het IJsselmeer op. Helaas werd Saskia (schoondochter) zeeziek en ze voelde zich steeds beroerder, waardoor ze niet echt heeft kunnen genieten van de mooie dag.

Irene krijgt vandaag de bekende vaarwens boost. Zij wilde niets liever dan op de voordek zitten. Haar hoofd in de wind, genietend van de kinderen om haar heen en het uitzicht.

Aangekomen bij Pampus bleek het helaas niet mogelijk om aan te meren. Alle steigers waren jammer genoeg bezet. Dus zijn we doorgevaren naar de koninklijke jachthaven Muiden waar we gastvrij zijn ontvangen en in alle rust konden lunchen met uitzicht op het schitterende Muiderslot.

Na het nuttigen van de lunch zijn we aan de terugreis begonnen. Tegen de golven in varen zorgde voor mooie plaatjes en Irene genoot. Zij bleef zitten op het voordek en had geen last van de wind en de golven. Het was voor haar een wonderlijke dag, want ze had er volgens de arts al niet meer horen te zijn…

Zittende op het voordek kwamen de familieleden om de beurt even buurten. Zelfs het haar van Jessei werd door Irene een paar keer opnieuw gevlochten.

De positieve houding van Irene ten opzichte van het leven, heeft diepe indruk op mij gemaakt. Bewonderenswaardig hoe ze over haar ziekte praat en alles ondergaat. Met tranen in mijn ogen heb ik naar haar geluisterd en ik dacht daarbij; “zou ik ook zo sterk kunnen zijn?”

Terwijl schoonzoon Gert-Jan bij Irene op het voorschip de golven trotseerde, werd in de kajuit een spelletje Clever gespeeld door broer en zus.

Op het buiten IJ passeerde ons een groot vrachtschip met de naam Pretoria. Een bijzonder teken omdat dit de geboorteplaats van Irene is…

Aangekomen in de haven mochten de zwemvesten van de kinderen weer uit en nemen we afscheid van lieve mensen. Er zullen nog moeilijke tijden komen, maar deze dag zal zeker onderdeel zijn van alle mooie herinneringen die Irene achter laat.

Vaarwel Irene

Auteur Vaarwens / Ellie

Met dank aan:

Dagschipper Bert en bootsen Gerrit en Ellie voor hun inzet

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Jachthaven Naarden voor het faciliteren van ons kantoor

Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten

Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers

Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch

KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch

Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen

Port of Amsterdam voor de vergunningen